Quaestiones Convivales

ποιεῖ δʼ εὔχαρι σκῶμμα καὶ μέμψις ἐμφαίνουσα χάριν, ὡς Διογένης περὶ Ἀντισθένους ἔλεγεν

1. ὅς με ῥάκη[*](ῥάκη] κάρη mei) τʼ ἤμπισχε κἀξηνάγκασεν
[*](Nauck p. 914)
2. πτωχὸν γενέσθαι κἀκ δόμων ἀνάστατον.

οὐ γὰρ ἂν ὁμοίως πιθανὸς ἦν λέγων ὅς με σοφὸν καὶ αὐτάρκη[*](malim καὐτάρκη) καὶ μακάριον ἐποίησε καὶ ὁ Λάκων ἄκαπνα ξύλα τῷ γυμνασιάρχῳ παρασχόντι προσποιούμενος ἐγκαλεῖν, ἔλεγε διʼ ὃν οὐδʼ ἀποδακρῦσαι γέγονεν ἡμῖν[*](ἐν ἡμῖν mei). καὶ ὁ[*](καὶ ὁ Madvigius: καὶ) τὸν δειπνίζοντα καθʼ ἡμέραν ἀνδραποδιστὴν καλῶν καὶ τύραννον, διʼ ὃν ἐτῶν τοσούτων οὐχ ἑώρακε τὴν ἑαυτοῦ τράπεζαν. καὶ ὁ λέγων ὑπὸ τοῦ βασιλέως ἐπιβεβουλευμένος ἀφῃρῆσθαι τὴν σχολὴν καὶ τὸν ὕπνον, πλούσιος γεγονὼς ἐκ πένητος. καὶ εἴ τις ἀντιστρέψας αἰτιῷτο τοὺς Αἰσχύλου Καβείρους

ὄξους σπανίζειν δῶμα

[*](Nauck. p. 32) ποιήσαντας, ὥσπερ αὐτοὶ παίζοντες ἠπείλησαν[*](post ἠπείλησαν reponendum locum de Epaminonda p. 633 e censet W). ἅπτεται γὰρ ταῦτα μᾶλλον ἔχοντα δριμυτέραν χάριν, ὥστε μὴ προσίστασθαι μηδὲ λυπεῖν τοὺς ἐπαινουμένους.