Lacaenarum Apophthegmata

ἄλλη ἀκούσασα περὶ τοῦ υἱοῦ, ὡς κακῶς ἐπὶ τῆς ξένης ἀναστρέφοιτο, ἔγραψε κακά τευ [*](τευ Cobetus: τοι ) φάμα κακκέχυται· ἢ ταύταν [*](ἢ ταύταν * ταύταν ) ἀπόθευ ἢ μὴ ἔσο.

παραπλησίως δὲ καὶ Χίων φυγάδες; ἐλθόντες εἰς Σπάρτην πολλὰ Παιδαρήτου κατηγόρουν· μεταπεμψαμένη δὲ αὐτὸν ἡ μήτηρ αὐτοῦ Τελευτία καὶ ἀκούσασα ὧν ἐνεκάλουν, ἐπεὶ ἐδόκει αὐτῇ ἁμαρτάνειν ὁ υἱός, ἐπέστειλεν ἁ μάτηρ Παιδαρήτῳ. ἢ βελτίονα πρᾶσσε ἢ αὖθι μένε, ἀπογνοὺς τὰν ἐς Σπάρταν σωτηρίαν.

ἑτέρα ἐπʼ ἀδικήματι τῷ παιδὶ κρινομένῳ τέκνον εἶπεν ἢ τᾶς αἰτίας; ἢ σεαυτὸν τοῦ ζῆν [*](ἢ τὰς αἰτίας - ζῆν] malim ἢ τᾶς αἰτίας σεαυτὸν ἢ τοῦ ζῆν) ἀπόλυσον.

ἄλλη χωλὸν υἱὸν ἐπὶ παράταξιν προπέμπουσα, τέκνον εἶπε κατὰ βῆμα τῆς ἀρετῆς μέμνησο.

ἄλλη, τοῦ παιδὸς αὐτῇ ἀφικομένου ἀπὸ παρατάξεως τετρωμένου τὸν πόδα καὶ σφόδρα ἀλγοῦντος, ἐὰν τῆς ἀρετῆς εἶπε μέμνῃ, ὦ τέκνον, καὶ ἄπονος ἔσῃ καὶ θαρρήσεις.

Λάκων τρωθεὶς ἐν πολέμῳ καὶ βαδίζειν μὴ δυνάμενος, τετραποδιστὶ ὥδευεν. αἰσχυνομένῳ δʼ αὐτῷ ἐπὶ τῷ [*](ἐπὶ τῷ W: ἐν ) γελοίῳ ἡ μήτηρ καὶ πόσῳ βέλτιον, ὦ