History of the Peloponnesian War

.Egre autem quum et seniores impedirent eos, qui per urbem discurrebant, et ad arma

Ac Theramenes quidem quum in Piraeum pervenisset (erat antem et ipse imperator), voce tenus gravis armaturae militibus irascebatur; Aristarchus vero, et qui multitudini adversarii erant, indignabantur.

Sed gravis armaturas milites porro pergebant plerique ad opus, nec mutabant sententiam, et Theramenem interrogabant, numquid ei videretur haec munitio publici boni causa exstrui, et num satius esset eam demoliti. Ille vero, si et illis eam demoliri placeret, sibi quoque placere respondit. Atque liinc e vestigio ascendentes et milies, et multi hominum eorum, qui erant ex Piraeeo, munitionem dejiciebant.

Erat autem adhortatio ad vulgus haec, oportere eum, quicumque quinque millia civium quadringentorum loco reipublicae praeesse vellet, ad opus accedere. Nam adhuc tamen occultabant se quinque millium nomine, ne aperte dicerent, quicuroqua vellet populum reipublicae praeesse, quia metuebant, ne forte re vera essent quinque millia, neve quis apud aliquem dicens aliquid per inscitiam offenderet. Et quadringenti propterea neque volebant, illos quinquies mille cives esse, neque constare, eos non esse, quod existimabant, tot rerum participes constituere plane jam imperium populare esse; contra rei obscuritatem melum mutuum civibus allaturam.

Postridie autem quadringenti, etsi animis perturbati, incuriam tamen conveniebant; milites vero, qui in Piraeeo erant, quum Alexiclem dimisissent, quem comprehenderant, ac munitionem demoliti essent, et ad Dionysiacum theatrum prope Munychiam situm concessissent, ibi cum armis constiterunt et concionem habuerunt, et capto consilio confestim in urbem pergebant et cum armis io Anaceo constiterunt.