History of the Peloponnesian War

« Quisquis non cupit Athenienses quidem eo dementiae progredi, ut liuc profecti in nostram potestatem redigantur, is aut timidus est aut reipublicae non benevolus; illorum vero, qui res hujusmodi nuntiant magnumque metum vobis incutiunt, audaciam quidem non miror, sed imprudentiam , si sua consilia patere non putant.

Qui enim privatim aliquid formidant, rempuhlicam in magno timore constituere volunt, ut publico metu suum occulteut. Et nunc isti rumores eo spectant; neque enim sua sponte, sed ab hominibus, qui semper talia movent, composita sunt.

Vos vero, si recte consultetis, non ex rerum, quas isti nuntiant, consideratione deliberabitis de rebus, quas Iacere decet, sed ex iis, quae viri prudentes et multarum rerum periti, quales ego Athenienses esse puto, facerent.

Non est enim credibile, eos Peloponnesiis relictis bel-loque nondum illic plane composito ad alterum bellum non minus ultro venire, siquidem ego existimo, eos contentos

«Jam vero etiam si venerint, ut fertur, existimo Siciliam plus virium habere ad eos debellandos, quam Peloponnesum , quo est omnis generis apparatu instructior, nostramque civitatem solam boc exercitu, qui, ut dirunt, nunc coutra nos venit, vel si bis tantus esset, longe superiorem esse, quippe quos intelligo neque equitatum secum adducturos, neque ex hac ipsa regione comparaturos, nisi perexiguum quemdam ab Egestaeis, neque gravis armaturae militum numerum nostro parem, quia navibus vecti sunt; arduum enim fuerit vel solis navibus expeditis tantum navigationis cursum huc usque conficere, et ceterum apparatum , quantum adversus tantam civitatem oportet, suppeditare , qui profecto non parvus est.