History of the Peloponnesian War

Quodnam igitur erit hoc nostrum bellum ? Nam nisi aut classe erimus superiores, aut illorum vectigalia, unde classes alunt, subtrahemus, plus damni capiemus.

Atque in hoc rerum statu ne honestum quidem amplius fuerit bellum deponere, praesertim sinos dissidii auctores praecipui fuisse videbimur.

Neque enim vero illa spe efTeramur, hoc bellum cito sedatum iri, si agrum ipsorum vastaverimus. Imo vero vereor, ne liberis etiam nostris ipsum relinquamus : adeo verisimile est, ut Athenienses pi 0 animi magnitudine neque agro serviant, neque tamquam imperiti bello consternentur.

« Verum tamen non sum adeo hebeti animo, ut jubeam vos pati et nostros socios laedi et insidiantes non do* j rehcndere, sed jubeo arma quidem nondum movere, at legatos mittere et expostulare, ita tamen, ut neque nimis aperte bellum declaremus, neque nos illis concessuros, interea vero nostras ipsorum res parare, et socios, tam Graecos, quam barbaros, conciliare, si forte vel classis, vel pecuniae vires aliquas alicunde nobis praeterea adjungere possimus (neque vero vitio vertendum, si qui, ut nos, ab Atheniensibus insidiis petiti salutis suae causa non solum Graecos, sed etiam barbaros sibi adjunxerint), et simul etiam nostras fortunas expediamus.

Quod si nostros legatos audierint, hoc erit optimum; sin minus, duorum friumve annorum elapsorum spatio jam melius instructi bellum illis, si visum fuerit, inferemus.

Et fortasse, si nostros apparatus jam cernant, et verba ipsis idem significantia, facilius cedant, et agrum adhuc integrum habentes, et de praesentibus bonis, et nondum corruptis deliberantes.