Dialogi
Severus, Sulpicius
Severus, Sulpicius. Sulpicii Severi libri qui supersunt (Corpus Scriptorum Ecclesiasticorum Latinorum, Volume 1). Halm, Karl, editor. Vienna: Gerold, 1866.
puer surrexit incolumis. nos obstupefacti tantae rei miraculo, id quod ipsa cogebat ueritas, fatebamur non esse sub caelo, qui Martinum possit imitari. [*]( 1 conscendens de Prato cum cod. Vorstii IIlongum a. crinem V: longius collum crinemque AFv 2 et V: hoc AFv 3 uideremus V II tantum om. F 4 non uiderent V 6 euanthius FV (item infra) euantius A" II uir scilicet F 7 admodum BV: tamen admodum AFv 8 extremo om. V II coepit F 11 sentit V: sensit AFv 12 magna coni prece V corr. m. 2 13 tenuit BMV: detinuit AFfJ 14 quem iam AV: quo iam F, quoniam Q 16 exponit B II serpens BV: serpentis AFv 17 ad om. Fin rasura, item M 19 pertrectans A II uulnusculum ipsum A 20 uidimus om. Fpr. m. 21 prouocatum V: reuocatum AF" 22 deinde AFo II per Giselino delendum uidebatur II serpsisse La. zius, stillasse lectio uaria in cod. Veneto )
Consequenti itidem tempore iter cum eo, dum dioeceses uisitat, agebamus. nobis nescio qua necessitate remorantibus aliquantulum ille processerat.
interim per aggerem publicum plena militantibus uiris fiscalis raeda ueniebat. sed ubi Martinum in ueste hispida nigro et pendulo pallio circumtectum contigua de latere iumenta uiderunt, paululum in partem alteram pauefacta cesserunt.
dein funibus inplicatis protentos illos, quibus, ut saepe uidistis, misera ipsa animalia conglobantur, ordines miscuerunt: dumque aegre expediuntur, moram fecere properantibus. qua permoti iniuria militantes praecipitatis in terram saltibus se dederunt.
dehinc Martinum flagris ac fustibus urguere coeperunt, cum quidem ille mutus et incredibili patientia praebens terga caedentibus maiorem insaniam infelicibus commoueret, magis ex hoc furentes, quod ille quasi non sentiens uerbera inlata contemneret.
nos ilico consecuti foede cruentum adque uniuersa corporis parte laniatum, cum exanimis in terram procubuisset, inuenimus: statimque eum asello suo inposuimus ac locum caedis illius exsecrantes raptim abire properauimus. interea illi regressi ad raedam suam furore satiato, agi quo ire coeperant, iumenta praecipiunt.
quae cum omnia solo fixa ac si aenea signa riguissent, adtollentibus altius uocem magistris, flagris hinc adque inde resonantibus, nihil penitus mouebantur. consurgunt deinde omnes pariter in uerbera: consumit Gallicas mularum poena mastigias. tota rapitur silua.
de proximo, trabibus iumenta tunduntur, sed nihil penitus saeuae manus agebant: uno adque eodem in loco stabant fixa simulacra. quid agerent infelices homines nesciebant, nec iam ultra dissimulare poterant, quin quamlibet brutis pectoribus agnoscerent, diuino numine se teneri.
tandem ergo in se regressi coeperunt quaerere, quis ille esset, [*]( 1 eo dum] eodem Y, eodem dum AF II diocisis nisitata V 3 puplicum F 4 raeda V: reda AF, rheda v et sic infra § 5 5 circumiectum V 6 cesserant ABV: haeserunt Fv 7 deinde v 8 ipsa V: illa AFv 9 facere Fpr. m. 10 saltibus om. F pro m. 11 dehinc V: dein A, deinde Fv 12 ille non motus 2 codd. Gisel. 14 furentibus Mj at tt. de Prato 15 ilico AFV: illico v II cruentato F corr. 16 terra AF 19 furore suo satiati M, furore fatigati V; atcf. Paulinus: Interea expleto satiati corda furore 20 signa om. AFQ 21 adtollentibus BMV: . tollentibus AFv 24 trauibus V 29 regressi in se F, in se reuersi M )