Chronica
Severus, Sulpicius
Severus, Sulpicius. Sulpicii Severi libri qui supersunt (Corpus Scriptorum Ecclesiasticorum Latinorum, Volume 1). Halm, Karl, editor. Vienna: Gerold, 1866.
uerum ubi permensus est orbem paene terrarum, malo perfidiae infectum, dubius animi et magna curarum mole aestuans, cum plerisque uideretur non ineundam cum his communionem, qui Ariminensem synodum recepissent, optimum factu arbitratus reuocare cunctos ad emendationem et paenitentiam, frequentibus intra Gallias conciliis, atque omnibus fere episcopis de errore profitentibus, apud Ariminum gesta condemnat et in statum pristinum ecclesiarum fidem reformat.
resistebat sanis consiliis Saturninus Arelatensium episcopus, uir [*]( 5 non b: om. P 6 exitũ P II est consummatum b 8 nimirum malebat de Prato II nora. P ut uiàetur 11 fidem b : om. P 12 etiam om. b 13 dedidere coni. de Prato II retinentes P, tmL Giselinus 18 forlan P 22 maximo opere P : maximopere b 30 epis (i. e. episcopia) P, ut coni. Giselinus: epistolis b II condempnat-reformat P (de quo de Prato falsa tradit): condemnant - reformant b )
PatemuI etiam a Petrocoriis, aeque uecors nec detrectans perfidiam profiteri, sacerdotio pulsus: ceteris uenia. data. illud apud omnes constitit unius Hilarii beneficio Gallias nostras piaculo haeresis liberatas.
ceterum Lucifer tum Antiochiae longe diuersa sententia fuit. nam in tantum eos, qui Arimini fuerant, condemnauit, ut se etiam ab eorum communione secreuerit, qui eos uel sub satisfactione uel paenitentia recepissent.