Chronica

Severus, Sulpicius

Severus, Sulpicius. Sulpicii Severi libri qui supersunt (Corpus Scriptorum Ecclesiasticorum Latinorum, Volume 1). Halm, Karl, editor. Vienna: Gerold, 1866.

quae autem Arrii praedicabant, erant huiusmodi: patrem Deum instituendi orbis causa genuisse [*]( 1 cap. 34 ex Pantini ep. 5. 27 - p. 89, 2 ex Hilario fragm. II, 26 col. 642 cd. Veron. 1730. ) [*]( 7 pcium P 10 dignoscendi b II quo P: ill quo b 14 funus P, ut coni. S\'igonius: funeriB b II immo efferebatnr, ut Hofmeisterus quoque uidit 22 Arriana de Prato: arriani P, Ami b (P semper habet arrius, etsi nomen est graecum \'Αρεϊος) II iniecto P: inuecto b 24 deprauatus dum P: deprauatur: dumque b II regionis P 26 animaduersus P II Arrianorum b 27 Arriani b 28 huiuBcemodi b II deum P: Domini b (praue intellecto compendio in P dm̃); apud Hilarium est : tradebant autem Arii talia: patrem Deum instituendi orbis causa genuisse filium, et pro potcstate )

89
filium, et pro potestate sui ex nihilo in substantiam nouam atque alteram Deum nouum alterumque fecisse: fuisse autem tempus, quo filius non fuisset.

igitur huius mali causa synodus apud Nicaeam ex toto orbe contrahitur, ccc siquidem et duodeuiginti episcopis congregatis: fides plena, conscribitur, haeresis Arriana damnatur, imperator decretum episcopale complectitur.

Aniani nihil contra sanam fidem retractare ausi, se quoque tamquam adquiescentes nec aliud sentientes ecclesiis miscuerunt: manebat tamen in pectoribus eorum insitum in catholicos uiros odium, et aduersus quos de fide disceptare non poterant, eos subornatis accusatoribus fictisque criminibus appetebant.

Itaque primum Athanasium Alexandriae episcopum, uirum sanctum, qui apud Nicaenam synodum diaconus adfuerat, aggrediuntur absentemque condemnant.

etenim ad crimina, quae falsi testes congesserant, aggregabant, quod Marcellum atque Photmum haereticos sacerdotes, synodi iudicio condemnatos, prauo studio recepisset.

sed de Photino dubium non erat merito fuisse damnatum: in Marcello nihil tum damnatione dignum repertum uidebatur, maximeque ei a studiis partium innocentia accesserat, quod eosdem illos iudices, a quibus fuerat condemnatus, haereticos esse nemo dubitabat.

ceterum Arriani non hos potius quam Athanasium remouere cupiebant. itaque imperatorem eo usque compellunt, ut Athanasius exulatum ad Gallias mitteretur.

mox in Aegypto LXXX episcopi congregati Athanasium iniuste condemnatum esse pronuntiant. res ad Constantinum refertur: iubet ex toto orbe apud Sardicam episcopos congregari atque . omne iudicium, quo Athanasius damnatus fuerat, retractari i. [*]( 3-5 Hilarii fragm. II, 27 ) [*]( sui ei nihilo in substantiam nonam atque alteram Deum nouum alterumque fecisse 1 et Galesinius: eo P 2 deum P: factum Dominum b II fecisse supple- uimus ex Hilario 6 dampnatur P 7 detrectare coni. de Prato 10 adacrsum b 12 uirn sanctum P distincte: iuns consultum b 13 affuerat P 15 fotinum P et sic postea 19 a studiis p. innocentia Mceaserat scripsi: astudiis p. innocentiù cesserat P, studium p. innocontium aceesserat b 20 condempnatus P et sic saepius 23 compellant tnalebat de Prato II, p, 103 II athanasids (sic) P 25 Constantinum] at u. de Prato ad h. l. 26 serdicam P )

90
inter haec Constantinus moritur: