Liber Apologeticus
Orosius, Paulus
Orosius, Paulus. Historiarum adversum paganos libri VII (Corpus scriptorum ecclesiasticorum latinorum, Volume 5). Zangemeister, Karl, editor. Gerold: Vienna, 1882.
iusti in illa die iudicis operum suorum glorias audientes, adhuc tamen uelut ignorantes, interrogabunt: Domine, quando te uidimus et haec [*]( AVCTORES 1 nos — 3 Domini Ephes. 2, 3 et 4 6 Rom. 3, 25 (cf. Oroa. infra 25 § 4) 7 nt in nomine sqq. Philipp. 2, 10 11 Cor. 2, 5, 9 et 10 15 Rom. 14, 10 22 Matth. 25, 37 ) [*]( 1 enim] autem V 2 ire s || sumuB filii] sumus ΥΦψh 8 nichil Χψ || dampnatione TQX 4 ingeramus (litterae nge in ras. m. n X ignoramne 1 || domino de] dno.de (o in ras. et de 8. 8. m. 2) s domine 2T || quaerellam T querelam ΣΧprψ 5 gloriam] ΣΥΦΧ gloriamque ψν || solo] ΣΥΦΧ soli ψv; cf. toto Hist. 3,1 § 6; 3, 20 § 11; 6, 5 § 11 6 christo] christo tribuamus v 7 propitiatorem (iti in ras.) ψ 8 eius in ras. ψ || genu. (eras. s) Φ || curuetur] flectatur 9r || caelestium et] celestium ψ 9 iudicantem] ψν iudicḗ (8 ex a ut uid. corr.) Φ indicet 2TX 10 cui omnis] cui omis (alterum i ex corr. add. m. ut uid. 1) s 12 presentes Φ ||illi] ei Φ hg 14 corporis] xpl Σ1 17 ad uer- sum dei et —18 ceteris red in marg. 1 W 19 pfectiōē. nt (6. i in ras. m. 1) X || nt (t in ras. unius litt.) Φ 20 nichil Χψ )
Aut forsitan reclamat et loquitur: Crecte mihi haec amentiae, ut non dicamsuperbiae, ingererentur obprobria, si dicerem sine adiutorio hominem posse esse sine peccato ; nunc autem adiutorium Dei, cui nihil difficile, adsero. an tu fortassis Dei adiutorium negas?
\' concedo paulisper calumniae tuae, ut, dum quod in te conuincere uolo in me uidear detegere, inueniamur simul et ego in mei defensione purgatior et tu in tua confusione manifestior.
mea semper haec est fidelis atque indubitata sententia, Deum adiutorium suum non solum in corpore suo, quod est Epclesia, cui specialia. ob credentium fidem gratiae suae dona largitur, uerum etiam uniuersis in hoc mundo gentibus propter longanimem sui aeternamque clementiam subministrare,
non — ut tu adseris cum discipulo tuo Caelestio, cui iam apud Africanam synodum occulta illa impiorum dogmatum natura contusa est — in solo naturali bono et in libero arbitrio generaliter uniuersis unam gratiam contributam, sed speciatim cotidie per tempora, per dies, per momenta, per atomos et cunctis et singulis ministrare. dicit enim Scriptura: qui facit solem suum oriri super bonos et malos. at tu forte respondes:
ordinem suum conposita bene natura custodit ac per hoc Deus elementariis semel cursibus [*]( AVCТORES 22 Matth. 5, 45 ) [*]( 1 leges (sic) s 4 aut] at 2 || amentia h 5 opprobria V || doaerem (aupra o scr. l i ab ead. m. quae corrigenda in margine notare solet) V 6 adiutorio] adintorio Dei v || adiutorium] quum adiutorium adiicio v 7 Dei cui addidi (Genes. 18,14), om. add. et edd. || nichil V || assero ΣΥΦ2Χψ|| tú. (eras. i) # || adiutorium] auxilium ψ 8 calumniauae 2 12 deus (sic di) 2 13 8 (. fortuitum esse potest) * || special\'r (\'r e corr.; in marg. 1 et mox -l\'r notatum) V || fidem (supra f infraque emendatio erasa) ψ || *gratie (q fort. aut q eras.) ψ 16 sumministrat ΣΥΦΧ || asseris ΣΥΦ2ψ || caelestio] ΥΦ celestio ΣΧψ 17 cui] cũ Σ1|| affricanam ψ || sinodum ΥΦΧ 21 athomos ΣΥΦΧψ άτομας (sic) cfhg atomas. || & singulis] singulis Σ1 22 orire T1 23 composita Χψ )