Historiae Adversum Paganos
Orosius, Paulus
Orosius, Paulus. Historiarum adversum paganos libri VII (Corpus scriptorum ecclesiasticorum latinorum, Volume 5). Zangemeister, Karl, editor. Gerold: Vienna, 1882.
Paruo post hoc intercessu temporis L. Veturius eques Romanus Aemiliam uirginem Vestalem furtiuo stupro polluit. duas praeterea uirgines Vestales eadem Aemilia ad participationem incesti sollicitatas contubernalibus sui corruptoris exposuit ac tradidit. indicio per seruum facto supplicium de omnibus sumptum est.
Isdem praeterea Iugurthini belli temporibus L. Cassius consul in Gallia Tigurinos usque Oceanum persecutus rursusque ab isdem insidiis circumuentus occisus est.
Lucius quoque Piso uir consularis, legatus Cassii consulis, interfectus. C. Publius alter legatus, ne residua exercitus portio, quae in castra confugerat, deleretur, obsides et dimidiam partem rerum omnium Tigurinis turpissimo foedere dedit: qui Romam [*]( AVCTORES § 22 Liuius 63 (cf Periocha et Obseq. 37) § 23 et § 24 Liuius 65 (cf. Periocha) ) [*]( 1 o<m>|nib; S || sines cersnra D || sine** (i in ras.) P || ademtis P adeptig Sa || ac pectoris] accep toris D 2 dissolutis om. e || anu*lisque P 3 discuse(is) S discursis D || inleso (pro e fuisse poteat ę) B 4 nuda om. L || panlolom D || exer(ta)I(a) j desinit S || *equus R quos D 5 stratoris D; stratoriis R* (sec. Vulg. Reg. 2, 17, 28) 7 haoc (a del.) L || intercersn D || lucius PRD || ueturius] LPRD; cf. Fabricius ad. I. et M. Haupt, Opp. 1 p. 156 || ęques R* 8 aemeliam D || ust*pro P 9 aemelia D 11 ac] 6 D || inditio R 12 snmtils (s fin. del.) P 13 isdem P hiBdem LRD || ingnrtini L || lucius PRD 14 tibnrinas D *tign*rinos (ante r er. r) P tigurionis igurin| .. R1 tnguriones igurinos|** R2 || ocianum D 15 hisdem LPRD || l. L 16 cassii (ii in ras. ampliore) P cassii* radendo m. 2, ex -ui ? R || consul P1R1 om. L || g. L gaius PR gains ex jaoios m. 1 D; Q. fs 17 publius] LPRDfs; Popillius h || que DR1 19 tIgurinis (v et i tert., q. est in ras., m. 2) R )
Caepio proconsule capta urbe Gallorum, cui nomen est Tolosae, centum milia pondo auri et argenti centum decem milia e templo Apollinis sustulit: quod cum ad Massiliam, amicam populo Romano urbem, cum praesidiis misisset, interfectis clam — sicut quidam contestantur — quibus ea custodienda et peruehenda commiserat, cuncta per scelus furatus fuisse narratur. unde etiam magna quaestio post Romae acta est.