Historiae Adversum Paganos

Orosius, Paulus

Orosius, Paulus. Historiarum adversum paganos libri VII (Corpus scriptorum ecclesiasticorum latinorum, Volume 5). Zangemeister, Karl, editor. Gerold: Vienna, 1882.

quamquaM et ipsa Olympias continuo meritas crudelitatis poenas luit: nam cum muliebri audacia multas principum caedes ageret, audito aduentu Cassandri diffisa Macedonibus cum Roxa nuru sua et nepote Hercule in urbem Pydnam concedit:

ubi continuo per [*]( AVOTORES % 29 Iustin. 14, 6 § 1—5 exceptis flagitiose cognitum Orosianis § 30 Iustin. 14, 5 § 1.9.10 § 31 Iustin. 14, 6 § 1.2 § 32 Iustin. 14, 6 6 5— 11.13 ) [*]( 1 -que ex -quae B || eum La 2 interea (r in ras. ex ?u, inte ante lin. m. 1) D || euridioe D euridicae PR || arridei LPR arredei D 8 machedonum R1 maedonum D || uxor post exridicae exhibent PR || gerit] LPRD egit v 4 cansandrum (d ex t m. 1) D || flagitiosae R 5 grados (corr. al. m.) R || peruezerat (per in per at. m.) R || libidinem. D 6 greciae (uel greciae) ex graciae corr. al. m. R || afflizit (pr. f in ras.) R || olimpias PR 7 polyperconta] LPRD, sed cf. § 33 || epyro L 8 machedoniam R\' || eacida LPRD || molosorum PB 9 euridicę P euridice RD || anitentibus P annitentibus (prima n in ras.) R || machedonibus LRl 10 arria deam LPRD || euridicen PD euridice R || quanquam P\' quaquam R 11 meritas crudelitatis] L orudelitatis meritas PRD || luet P luet R2 12 audatia P* || a*geret R geret (ger m. 1 in ras. paullo ang.) D 13 cassandri (n ex m) P || di∗fi∗∗sa (fi in ras. m. 2) P || machedonibus R1 || cm (ante hoc supra lin. est positum Ν̊ t. e. nota) L || roza] LD roza P araxa (a q. e. ante z in ras.) B, Bhozane v || suae L* 14 cũnepote P || hyrcule P her∗cule R hercolae D || pydnam P pyudnam R || concedit (e ex i) P )

197
Cassandrum capta et interfecta est. filius Alexandri Magni cum matre in arcem Amphipolitanam custodiendus est missus.

Perdicca Alceta et Polyperconte ceterisque ducibus, quos commemorare longum est, diuersae partis occisis finita bella inter successores Alexandri uidebantur,

cum Antigonus ardene cupiditate dominandi liberandum bello Herculem regis filium ab obsidione simulat.

his cognitis Ptolemaeus et Cassander, inita cum Lysimacho et Seleuco societate bellum terra marique enixe instruunt. Antigonus in eo bello cum filio Demetrio uincitur.

Cassander Ptolemaeo in uictoria particeps factus cam Apolloniam rediret, inoidit in Auieniatas: qui propter intolerandae multitudinis ranas et mures relicto patrio solo et antiquis habitaculis emigrantes, nouas sedes praetenta interim pace requirebant.

sed Cassander et nirtutem et multitudinem gentis adgnoscens, ne adacti necessitate Macedoniam bello [*]( AVCTORES § 33— § 35 Iustin. 15, 1 § 1.3.4.6 (§ 35 Antigonna.. cum filio D. u.] Antigonns, cuius filius D. u. Iustinus) § 36 - § 38 Iustin. 15, 2 6 1- 3 ) [*]( 1 casandrum PRa || infecta (t add. m. 2) P || filus (i s. s. m. rec.) L || magni om. D 2 cũ m rae. P || amphipolitanam (amphi ex anti m. 2) P || costodiendns P 3 alcheta L alce D || et om. P\' || polyperconte] LPR polymper . conten D || caeterisque P cęterisque (e̢ in e) R eteris que D 4 finita∗R 5 alezandn u̇ι̇ṙι̇mdebantur L || cum] LPR1D (Cum R) Tum R2 ed. 1542 fh e 6 hirculem P hircolem D 7 ptolemeus L ptolomeus D ptholomaeus P ptholomeus B 8 inita] ita D || lysimacho (lysi ex lis corr.) P || sociụι̣tate P 9 enixae L obnixe PB obnexe D || antigonus in eo (nus in eo in ras. m. 2, item tamen ut uid. m. 1) P 10 ptolemeo L ptolomaeo D ptholomaeo P ptholomeo R 11 appolloniam R || auieniataa] LPD auicniatos (sic) P1 auienitas R, Autariatas cum Freinshemio h, Abderitas f; cf. Ruehl Iahrb. f. Phil. Suppl. 6 p. 36 12 intollerandae PRaD || patriae (sed o erasuus) P patriae B 18 antiquis (ti add. in mg. al. m.) B || habulis D || pretenta P 14 requirebant sed cassander et] requiret D 15 gentis s. lin. add. m. 2 P || adgnoscens] L agnoscens PRD || macedoneam P machedoniam R1 )

198
quaterent atque inuaderent, receptos in societatem in ultimis Macedoniae finibus conlocat.

inde cum iam Hercules Alexandri filius quattuordecim esset annorum, timens ne eum omnes quasi legitimum regem praeoptarent, occidendum tacite cum matre curauit.

ptolemaeus iterum cum Demetrio nauali proelio conflixit et cum omnem paene classem atque exercitum perdidisset, uictus in Aegyptum refugit.

hac uictoria elatus Antigonus, regem se cum Demetrio filio appellari iubet: quod exemplum omnes secuti regium sibi nomen dignitatemque sumpserunt.