In Hieremiam Prophetam Libri Sex
Jerome, Saint
Jerome, Saint. S. Euesebii Hieronymi Opera, Section 2, Pars 1: In Hieremiam Prophetam (Corpus Scriptorum Ecclesiasticorum Latinorum, Volume 59). Vienna, Leipzig: Tempsky, Freytag, 1913.
enim adhaeret lumbare ad lumbos uiri, sic agglutinaui mihi omnem domum Israhel et omnem domum Iuda. dicit dominus, ut esset mihi in populum et in nomen et in laudem et in gloriam; et non audierunt.
Cinctorium siue lumbare, quod dei renibus iungitur, populus Israhel est, qui in lini similitudinem assumtus de terra et inlotus nec mollitudinem habuit nec candorem et tamen per illius misericordiam adhaesit deo. cumque peccasset — rationale quippe est huiuscemodi linum atque lumbare —, ductus est trans Eufraten, id est in Assyrios, et ibi absconditur, hoc est multitudine magnarum et innumerabilium gentium quodammodo absortus et nihili reputatus.
post longum autem tempus ipse propheta in typum dei populum liberat de captiuitate. qui nihilominus et post reditum dei praecepta non fecit, sed secutus deos alienos ad extremum etiam in dei filium misit manus et aeterna perditione contabuit. omnis quoque uir sanctus lumbare dei est, qui assumtus de terra et de terrae limo dei consortio copulatur et quodammodo, quae in ecclesia eius uidentur obscena. maiore diligentia operit atque circumdat, ne gentilium et hereticorum morsibus [*]( 3 *Hier. 13, 10 ) [*](1 alt. et om. Vulg. 4 pessimi om. Vulg. 9 essent Vulg. 12 simili- tudine P,La.c. 13 as(d)sumptus codd (p eras. L) est add. P 16 eufratg P in] trans M assirins VP 17 abseonditus Ap.c.,v multitudinem P 18 quodadmodo P absorptns v nihil AVP,Ma.c. 19 longrcm] multum v typo .Ap.c. liberat populum v 22 eicia (pr. i eras. > P 23 lumbari LMa.c. assumtus (sic semper fere Lp.c.)] as(d)sumptas codd. e add. r 24 terra et de om. M 25 obstena P maiore Lp.c. maiori cet. v; cf. p. 155, 5 26 cooper∗it (co s. u.) 31 ) [*]( LIX. Hieron. in Hierem. ) [*]( 11 )
quod lumbare, si aquam tetigerit et Eufratis fluenta transierit, ita ut Assyriae regionis umoribus imbuatur. perdit pristinam fortitudinem et conputrescit atque dissoluitur et, quamuis in usum dei redeat. tamen pristinam pulchritudinem habere non potest, non duritia dei, sed suo uitio, quia nolunt audire uerba eius et ambulant in prauitate cordis sui sine, quod sibi rectum uidetur, hoc faciunt.