Epistulae

Equidem scire non possum, qua temeritate Origenes tanta confingens et non scripturarum auctoritatem, sed suum errorem sequens ausus sit cunctis in medium nocitura proferre nec aestimauerit umquam ullum hominum fore, qui suis adsertionibus contra iret, si philosophorum argutias propriis tractatibus miscuisset. et a malo exordio in fabulas quasdam et deliramenta procedens Christianum dogma ludum et iocum faceret nequaquam diuinae doctrinae ueritate utens, sed humanae mentis arbitrio et in tantam se ipso magistro intumescens superbiam, ut non imitaretur humilitatem Pauli, qui plenus spiritu sancto contulit cum prioribus apostolis euangelium, ne forte in uacuum curreret aut cucurrisset, ignorans, quod daemonici spiritus esset instinctus sophismata humanarum mentium sequi et aliquid extra scripturarum auctoritatem putare unum.

quiescant aliquando, qui regni Christi finem somniantes uerbositatis Origenis cupiunt [*]( 3 Ioh. 10,30 6 cf. Ioh. 14,10.11 9 *Deut. 28,16 11 *Ps. 103,35 23 cf. Gal. 2, 2 ) [*]( 2 est et regnum V 5 depos.] habiturus non U 6 pater in filio et filius in patre V est] sit u 7 erit om. u certum] aeternum U coeternum (s.l. add. est m2)u qui hec V hoc qui s se] re u 9 que ex quae T tu om. V 10 concrepante u 11 de] a Uu 12 ut] ita ut u ultra om. u 13 et quidem u origenis TVu 15 estimauerint U 16 ull. umq. u hominem UV 18 a om. TV diliramenta T 19 xpianis V dogma om. V iocos V locum u 20 nitens s tantum U 21 superbia U 23 uanum V 24 cuc.] currisset Va.c.m2u daemoniaci U institutus u 25 s(s.Lm2)offismata u 26 auctoritate u putaret T quiesc. Ta.c.m2 quiesc. ergo cet. 27 uerbositate u ) [*]( .11* )