Oratio Synodi Sardicensis ad Constantium Imperatorem

auctoritate etiam nominis sui in errorem imperatorem transducunt rectum affirmantes, ut sub specie timoris dei in hac peruersitate subditos sibi tradant. quaestiones poscunt, iudiciorum subsidia desiderant, auctoritatem regiam [*]( 15—17 cf. ep. syn. Sardiccnsis encycl. 3 (supra p. 111, 9 sq.) ) [*]( 1 a contagione JEm3 et contagionem γΕm1GLMOWθ 2 omne (-e Cm2) illud (illut BCml illud Cm2 illū Cm3) feralE (-ē Cm2 -em G) λ habitum γ, (i officium s. /. m2) E, GLMOW Cou officium habitum (ł s. l.) J adytum sr sp. Era Lyp Gil 3 quaestionis B, Ca.c.m2 4 oporationē B, Ca.c. m2, G admiratione Q ammirationem yELW admirationem G administrationem JMO preceptis suis (s fin. e.rp.) II õ sui MO auctoritate n 6 ius JLMOW adhibetur B. Ca. c. m2 9 confessione H, C a. c. m2 10 causa sua ELW possum] pot EL potest W uoluntatem Ba. c. ml 12 dicendus M 13 probitate (a s. e m2) B ad B, C a. c. m2 14 istud] stut II est om. CGπ cogunt Ba.c. m2, (s. t ras.) W coguntur uinculis G 15 iubent B, C a. c. m2, (s. t ras.) W custodiam B, Ca. r., π 16 cathenati G 17 fructum] add. tuum, sed postea exp. H 18 expectaculi (exsp-C)CEGLW questiones L,Wp.c. 19 onisG arriani in ras. II\' 20 scere (le s. I. m2)C sceleris A 21 errore B herrorem G ut sub specie in ras. II species B, Ca. r. 23 iudicium Ba. c. m2 )

Haec si de ueteribus cartulis prolata aetatis nostrae tempus instruerent, ambigendum, ut opinor, tantis de rebus fuisset. et cum ab aliis quibusque pronuntiari posceretur reus, quaereretur in fidem litterarum, in iudicum uitam, in accusatorum fidem, in ipsius quoque hominis mores atque actus. moueret enim absolutionem eius Arrianorum iuncta damnatio magnique periculi esset iudicium simul cum reatus et innocentiae non suscepta rursum