Vita Sancti Severini

qua deuotione etiam ante hoc factum quidam barbari, cum ad Italiam pergerent, promerendae benedictionis ad eum intuitu deuerterunt.

Inter quos et Odoacar, qui postea regnauit Italiae, uilissimo tunc habitu iuuenis statura procerus aduenerat. qui dum se, ne humillimae tectum cellulae suo uertice contingeret, inclinasset, a uiro dei gloriosum se fore cognouit. cui [*]( 14-p. 23, 2 exhibet Anonymus Valesii §. 46 p. 291 ed. Gardth. ) [*]( 1 filiustuus T tecum] in mg. add. Mx 3 sanabit G1 4 incolomem LNV incolumen CGM remisit] ire iussit N 6 exibebat C 9 quo] quod (d ras.) G SlN sanitas reddita N 10 desperata L uniuersa rugorum] uniuersarum gothorum (a del., 0 \'add. m. 2) M 11 cpit CGLIV 12 languoribus CGLMNV 13 Christi] xpiani V 14 quidam barbari - p. 23, 2 largiturus] apud Anonymum Valesii §. 46 p. 291 sq. ed. Gardth. 15 promerende GV 16 deuerterunt CGMNTV Anon. cod. Meerm. et Palat.: deuenerunt L 17 odoacar MNTV: odouacar CG odoacer L oducar Anon. cod. Meerm. m. 1 oduacar m. 2 odoachar Anon. cod. Pal. 18 uillissimo V I ulissimo L (i add. m. 2) tunc] om. Anon. 19 se, ne] om. Anon.; se (om. ne) L humillime LN humillimum tectum Anon. cod. Pal. humillimo tecte Anon. cod. Meerm. suo] eius suo (sua Meerm.) Anon. contingeret] ne contingeret L 20 inclinasset] et inclinasset se Anon. cod. Pal. se fore] esse forte Anon. cod. Meerm. ee fore te Anon. cod. Pal. )

Feletheus quoque rex, qui et Feba, memorati filius Flaccithei, paternam secutus industriam sanctum uirum coepit pro regni sui frequentare primordiis. hunc coniux feralis et noxia, nomine Giso, semper a clementiae remediis reuocabat. haec ergo inter cetera iniquitatis suae contagia etiam rebaptizare quondam est conata catholicos, sed, ob sancti reuerentiam Seuerini non consentiente uiro, a sacrilega quantocius intentione defecit.

Romanos tamen duris condicionibus aggrauans quosdam etiam Danuuio iubebat abduci. nam cum quadam die in proximo a Fauianis uico ueniens aliquos ad se transferri Danuuio praecepisset, uilissimi scilicet ministerii seruitute damnandos, dirigens ad eam uir dei ut eos dimitteret postulab at. uerum illa facibus feminei furoris exaestuans mandata reportari iussit asperrima. \'ora\' inquit \'tibi, serue dei, in tua cellula delitescens: liceat nobis de seruis nostris ordinare quod uolumus\'.