Carmina

Ennodius, Magnus Felix

Magnus Felix Ennodius. Magni Felicis Ennodii Opera Omnia (Corpus Scriptorum Ecclesiasticorum Latinorum, Volume 6). Hartel, Wilhelm, editor. Vienna: Gerold, 1882.

  1. Ditia permixto fulgebant arua metallo,
  2. Eridanus claris radiabat comptus arenis.
  3. Nauita me laetus suscepit protinus alno,
  4. Sarcina cui felix dudum concesserat omen.
  5. Indoctus clauum rexit de pondere tutus
  6. Et me festiuis Christo duce pertulit oris.
    7. [*]( 28 Verge Aen. VI 418 44 cf. Hor. Carm. I 3, 18 )[*]( 28 gemuet B ponde L cumbe L 29 intumuet B rureusquae menas B 80 polus uicet B 31 cohercit B 32 tenuet B mente L 33 conotectus B 34 ausit B arbum B, aruum (uu ex nu corr.) L 35 naufragat. (a eras.) L 36 Btillis L, stilis B uidae B 37 pisces B captiuoe B 38 lambuet B, ambiit coni. Schottus 99 euomuet B, euomu∗∗it L pelagos B 40 humida LPV puluerebus B campus B 42 triumfator B tyro libri cermina B 43 liquida B lymphaa LV 44 et siccis scripsi, neccis B, nec siccis rell. 45 absortum BLPV uidet B adcula B 46 obiecti Sirm. testantia b 48 heridanus libri radiabbat B comtos B 49 mellaetus B, malletum b aluo b M et Urb.. 52 ne festinus Pb oris] finit add. B )
    520
    VI. DICTIO ENNODI DIACONI QVANDO DE ROMA REDIIT.

    Amica est homini ad genitale solum reuertenti semper hilaritas, dum metus, quoscumque ei peregrinanti mens anxia peperit, quasi praefinitos et caelo grauante dispositos se euasisse confidit. debetur ergo uox serena laetitiae, ne muta gaudia maeroris imaginem sortiantur. cui enim pateat exul- s tantis animi secretum nisi oris claue reseratum? reduces etiam cygnos alis ludere Mantuanus adseruit. quid ego faciam in medio deprehensus abrupto, qui et regressui meo debeo dicendi fidem et proposito tacendi necessitatem ? secede, quaeso, ad tempus, officii censura grauioris: numquam te opportune gaudiis miscuisti. prophetarum insignissimi sub legem uersuum uerba redigentes carmine desideria sua et uota cecinerunt: diuino pectora dedicata conloquio plectris ecclesiastica per populos iura diuiserunt. cur ego in ordinis et meriti constitutus infantia aemulari summorum facta non studeam, maxime cum narrandi simulacrum altaris militem ad excipienda quae contra fidem eueniunt bella conroboret? nec dubitabo dicere quod praesenti constat exemplo. didicimus iam quo turbine pro amore fidei hasta iacienda sit, neque nos uirtutis pretio uel titulis mediocris conflictus eleuauit. dicam ergo libens musico stilo gaudia mea, quorum perfectionem maximis promitto me deo adnitente eloquii lituis nuntiaturum. pulsabunt me oblatrantium uenena linguarum, sed [*]( 7 cf. Vergil. Aen. I 406 ) [*](VL ENNODII EV DIA E, D. BLV DE om. T 2 hylaritas EV peregrinati ELTY 3 granante (u sup. ras.) B 4 confldet B 5 meroris Ubri 7 cignos libri mantuanos B 11 oportune libri 12 lege b 14 ergo L 15 emnlari BEP 16 simulcrum T 19 iacenda L naque] atque fort. 20 praetio B 22 mazimas L me om. T anniis tente LV, annaente ET, adiuuante b lslita eloq ais (ta ex ti corr.) T, eloquii literis Sirm. nuntiarumL, iniciaturum b )

    521
    professionis et ingenii exercitiis adgregabo quicquid contra accusati meritum maledictor ingesserit. usus est iste bene nitentis conscientiae opinionis lucro iungere morsus aemulorum et famae conpendia de inuidis aucupari. male pertinax dens sliuoris, infringere et qui oblocutionis fomitem de loco gloriae quaeris obmutesce. dic unde fructus eueniat meritis, si iactantiae deputas quod sudore nostro placemus. labor est disciplinae amicus et religioni quadam cognatione sociatus. uelut uda praesegmina peregrinis maritata fomitibus nobilitatem fructuum ramis tribuunt, quam parturientia diu nesciere plantaria, ita dotatus liberalibus institutis bona mentem cura grauidam ad spem germinis melioris adtollit. pelluntur animo consiliorum toxica humanis praeparata necibus: umor suci letalis aboletur, quotiens huiusmodi occupationibus ingenia se submittunt. hinc ad clariora digredientibus diurnorum patescunt secreta librorum, quorum ianuam sensus pulsanti dum reserat, populis se duce peruium facit iter ignoratum, dum fastidiosos eloquii splendore, parum doctos fabricata latinitate et, ut aiunt, artifici rusticitate perducit. quis talem so salutis non diligat indicem, non sequatur, qui necessariis dulcia, dulcibus seuera miscendo amare uitae dogmata et uelle cogit inuitos? sed istinc alias. coepti conpleantur honesta uota propositi. apud scientes rerum loquimur: res uirtutis est gaudium. continere, secundae diligentiae per elaboratum tramitem luculentae dictionis ostendere, hodie maxime, cum mei portio limen ingressa facundiae dat parenti exultatione eloquentiam, quam negat ingenium, cum donat causa quod natura non praestitit. macte insignium adulescens uirtutum, qui in cano [*]( 2 iste eet Plb nitentes B 4 innidia Sirm. 7 sudore B, sudori rell. 9 u.da T, unda Pb et maritata Pb 10 tribuant E et Sirm. perturientia Lt nescire T, nescieretis L 11 bonam EPb curant E 12 atollit T peiluntur (unt ex corr.) L 13 humor ELTV 14 laetalis B, loetalis LV 16 sensus pulsanti scripsi, sensu pulsante libri 19 perducet B 20 radicem ET 21 reuera B 22 alias (alt. a ex o corr.) B cepti PTb, sed cepto E onesta B, honeati Pb ppositi T 24 fecundae fort. luculente B 25 mei] ei L 26 facundae B 27 odonat T, condonat P b 28 adoliscens B )
    522
    flore pomorum numerum monstras. das pellere adflictionis glaciem et ad uernum me dictionis inuitas. nam dum quod tu debes studiis, ego inpendo laetitiae, puto ambo proficimus. simile est enim rudem instituere et ad declamationis affectum reuocare iam desidem.

  1. 1 Post canas hiemes, gelidi post damna profundi
  2. Tranquillum quotiens nauita carpit iter,
  3. Maeret et infidi desperat prospera ponti
  4. Quamque uidet faciem non putat esse salis.
  5. Sibilat aura leuis, ualidas timet ille procellas
  6. Fluctibus et blandas aestimat esse minas.
  7. Lintea si crispant Zephyri pendentia malo
  8. Et dulci ludit spiritus obsequio,
  9. Confusam uentis naturam perdere leges
  10. Iurat et antiquum credit adesse chaos.
  11. Gaudia sic tollunt placidis discrimina rebus:
  12. Nulla fides laetis integra nec dubiis.
  13. Non aliter uariis tenuit quos Roma periclis
  14. Litoris optati reddidit ad gremium.