Carmina

Ennodius, Magnus Felix

Magnus Felix Ennodius. Magni Felicis Ennodii Opera Omnia (Corpus Scriptorum Ecclesiasticorum Latinorum, Volume 6). Hartel, Wilhelm, editor. Vienna: Gerold, 1882.

  1. Haec ait: et subolem fotu conplexa benigno
  2. Mollia mellitis artauit ad oscula labris.
  3. Ille uolat celeri tranans per nubila uento,
  4. Omnia lasciuo socians elementa furore.
  5. Vt stetit et iuuenem formae conspexit in ostro,
  6. "Tune Dionaeum tumefactus despicis?" inquit.
  7. "Huc, Venerem culture, ueni: qui tardius arsit
  8. In multum calet ille rogus, celeresque fauillas
  9. Restituet quaecumque pyrae subducitur arbor."
  10. Deprompsit iaculum, quo diuos fixerat omnes.
  11. Tunc pulcher teretem flexuram pertulit arcus:
  12. Spicula diuerso traxerunt brachia calle.
  13. Pennigeri uulnus praesentit dextera tactu,
  14. Moxque ferit, laeto factum clamore salutans:
  15. "Ille ego (quid trepidas?) semper contemptus adhaesi
    16. [*]( 108 cf. Verg. Aen. XII 257 )[*]( 89 celo BLV 91 us. 91 ante 90 exh. B hic L domnet B mores (s postea add. m. 1) Y sortitua BY (corr.), sortitar LPV1 92 quos L eao LV 98 febras B 94 suspirat B erret fort. 95 sobolem LPV 96 mollitis L1Pb 97 ille B, illa rell. oele B 98 elementa (el es il ? corr.) L, dementa Pb 99 forma Pb 100 ditioneum B, dioneum LV deepicis L\'b, dispicis B, despicit LlPV inquid BL 101 cnltore B 102 calet ille rogns B, ille caret (rogus om.) reU. celeriaque BL PYb, em. Schottus et Sirm. fabillas B 103 pyre B, pizae V, prae L 104 depromsit B diuM B, clinos M et Urb. 105 tum Sirm. pulcer B tentem B perenlit B, piaetulit fort 106 spicnla scripsi, singula libri 107 pinnigeri B uulnus B, uultua reU. praeaentit scripsi, praesentet LPVb, praesens et B tacta scripsi, fatum Ubri 108 leto L 109 quid B, qui rei. trepidastem per B, trepida semper rell. contentns Pb adheei LV )
    517
  16. Visceribus, fugitiue, tuis. hac uictima matri
  17. Litamus, multis quam tu non suspicis annis."
  18. Ecce iterum magno rimatus stemmate cretam,
  19. Quam thalamis iungat, cernit sublime puellae
  20. Sidus et adtonitus ad matrem lumina flexit,