Instructiones

Commodianus

Commodianus. Commodiani Carmina. Dombart, Bernhard, editor. Corpus scriptorum ecclesiasticorum Latinorum, Volume 15, 1887.

  1. Res semel in uano de uetustate processit, Vt uaticinanti credantur prodita falsa;
  2. Maiestas autem illorum nulla locuta est.
    3. [*]( 7 Lnzorias CBr (cf. ScAvcA. Voksl. II p. 159); luxis A ineunt rv; ineQ C; in ineunt eum B; ineant A qrunt C 8 allidnnt] B primo scripserat alligant; sed eadem manus allidant correxit parca OLd (cf. Cypr. de laps. c. 14 manu parcente contrectat); spnrca rOehl. bipinne C (Schuch. Vokal. I p. 345);- idem in B primo scriptum erat ; bipenne B (ex correctione primae manus) A2\'(?)rv 9 doctrinam anam Ld cernant Crx (S. 107 p. 750); sernant BAr7v quod crnore CrOehl. (de clausuia ∸tL ∸ — cf. S, 3); quid corpore Ld sanent C; sanant. (sanant? Ld) B Arv; Cum doctrinae snae serniunt, quod crnore sanant? Oehl. in comment. 10 Respicite CArv; Respnite B quoniam Ld; qnõ C; quod Am; quo BAtrOehl. ñ illos 0; non illos B.A r Oehl. ; nonnnlloa Ld nnmina At (corr.); nomina Ax (primo); nomine CB Am Ochl.; namine Ld 11 ipti OLd; ipsis r Oehl. conponunt C 12 ti fpem C1 quernnt C (idem sic constanter aut quero aut qro) 13 qm̃ C facta in C primo scriptum erat; deinde prius a mutatum in 1 (= t) 14 snpplicem Ld; snpplice C BAX; simplicem ArarOehl. ne credant OLd ; (Iimplicem, perituri) ni credant r Ochl. 16 Vt Or1r2v; Et r* (S. 96 p.462 sq.); falso igitur Dau. Oehl. Ld uel editiones uel Bigaltium Vt exhibere dicunt uati* cinanti Amrv; uaticinianti C; uatici manti BAt credantnr prodita Hanssen; credatur proditi C; credatur prodit BA; credatur prodenti r Ochl.; credatur prodiit Ld 17 loonta est Am rv; locutus est B; locutus est CA*; fortasse legendum locutust; de generis insolito usu cf. C. Â. 467: Tunc sic et ipsa maiestas .. profitetur ipse quia esset )
    23
    XVIII. DE AMMVDATE ET DEO MAGNO.
  1. Dixinus iam multa de siperstitione nefanda,
  2. Et tamen exsequimur, ne quid praeterisse dicamur.
  3. Ammudatem qui suum cultores more colebant,
  4. Magnus erat illis, quando fuit aurum in aede; ,
  5. Mittebant capita sub numine quasi praesenti.
  6. Ventum est ad summum, ut Caesar tolleret aurum:
  7. Defecit numen uel fugit aut transit in ignem.
  8. Auctor huius sceleris constat, qui formabat eundem.,
  9. Tot uiros et magnos seduxit false prophetans,
  10. Et modo reticuit qui solebat esse diuinus.
  11. Erumpebat eiim uoeis quasi mente mutata,
  12. Tamquam illi deus ligni loqueretur in aurem.