De Incarnatione Domini Contra Nestorum

simuem ln ommous et parem Adae dominum Iesum fuisse asseris: illum utique sine semine et hunc sine semine, illum hominem solum et hunc hominem solitarium. ac per hoc uides te diligenter cauisse ac prospexisse, ne dominus Iesus Christus aut maior in aliquo Adae aut forte melior putaretur; cum ita eos sibi mensuris paribus [*](1 praemitis M1 2 persundeas Mv dum M pum] cum M 4 sicut Npx 5 corrumptam p reparat M 8 humanam om, M 10 haetn M 11 exegisti M1 14 subdole NM delulissps Mv 16 corrumptionem p (ita saepe) 18 corruptAin cui reparat M nil M 21 oil M 23 quod moliariB N 24 natura N1 25 humanam om. Np 26 aede N 29 earuisse p 30 ade M Adamo f )

Quoniam enim inquis per hominem mors, ideo et per hominem resurrectio mortuorum. etiamne apostolico testimonio peruersitatem tuam ac scelus probare niteris et contagione impietatis tuae uas electionis infamas, uidelicet ut, quia. a te auctor salutis tuae non intellegitur, idcirco etiam I apostolus deum negasse uideatur?

et tamen, si apostolicie testi- I montis uti placebat, cur uno eius contentus cuncta siluisti et, hoc non subdidisti statim: Paulus apostolus non ab hominibus neque per hominem, sed per Iesum Christum, aut illud: sapientiam loquimur inter perfectos, et post alia: quam nemo, inquit, prin.cipum saeculi huius cognouit. si enim cognouissent, numquam dominum maiestatis crucifixissent, uel illud: quoniam in ipso habitat omnis plenitudo diuinitatis corporaliter, et: UDUS dominus Iesus Christus, per quem omnia?

an in ; parte apostolum probans et in parte reprobans in eo tantum recipis in quo pro dispensatione hominem Christum nominat, in eo repudias in quo deum? Paulus enim hominem Iesum non negat, sed deum tamen eundem hominem confitetur et ita humano generi per hominem resurrectionem uenisse praedicat, ut in homine tamen ipso deum resurrexisse confirmet. uide enim, an eum qui resurrexit deum praedicet, qui eum qui crucifixus est deum maiestatis esse testatur.

Sed tamen ne dominum Iesum quasi unum de plebe redderes, dedisti ei aliquid dignitatis, tribuens ei honorem ut sancto homini, non diuinitatem ut uero homini ae uero deo. quid enim dicis? formauit deus dominicam [*]( I10] Gal. 1, 1. 12] I Cor. 2, 6. 13] L c. 8. 15] Col. 2. 9. I 17] I Cor. 8, 6. ) [*]( * 1 aliquod N 2 eidfim quidpiam av 4 ptiam M 5 probarP N 6 concione M 7 intelligitur Mp etiam pt M 13 inqHid M priuctpium N eius p 14 nunquam M 17 dominus nostcr Np 18 probas N Mp et ow. Mv reprobus Mp tautum] autem M 19 eum recipis Mv 23 nomine M1 contirmnt NI 28 ut utero N1 29 aqq.] luerba nesth: margo N )

sed gratiae uidelicet tibi pro honore dei agendae sunt, quod theodochon formam honorandam cum deo esse concedis. in quo non tam honor est quam iniuria: neque enim in hoc ipso tribuis domino Iesu Christo honorem diuinitatis, sed negas. subtili quippe impietatis arte honorandum cum deo dicis, ne deum esse fatearis, et hoc ipso, quo uideris cum fallaciter coniunxisse, disiungis. nam cum utique eum non ut deum colendum, sed quasi cum deo honorandum esse blasphemes, ideo ei tribuis diuinae uicinitatis coniunctionem, ut deitatis auferas ueritatem.