De Incarnatione Domini Contra Nestorum

Sed forte, quia hi quos enumerauimus uiri in di-JI uersis mundi partibus fuerunt, minus probabiles tibi auctoritate uideantur: ridiculum id quidem, quia loco fides non imminuitur, et quid sit quis, non ubi sit, considerandum, praesertim cum religio omnes uniat et hi qui in fide una sunt in corpore\' quoque uno esse noscantur. sed tamen aliquos tibi, quos non despicias, etiam de orientalibus proferemus.

Gregorius, splendidissimum scientiae ac doctrinae iubar, qui, cum olim iam uita functus sit, etiam nunc tamen auctoritate ac fide uiuit, et cum olim iam corpore absit ab ecclesiis, uoce tamen ac magisterio° non recedit, cum ergo, inquit, processisset ex uirgine deus in ea quam adsumpserat humana natura, unum I e duobus sibi inuicem contrariis existens, carne ac spiritu, aliud in deum adsumitur, aliud in deitatis I [*]( 1] Epist. CXXXVII, cap. 4 (13). 23] Gregor. Naziauz opera ed. Iac. Billios (Parisiis 1630), tom. I, p. 620 (oratio XXXVIII): προελθδιν δς θιὸς μιτὰ τη̃ς προσλἡψεως W ix δύο τϖν ἐναντίων, σαρϰὸς ut ϰνεὐματος ὠν τὸ μὶν ς̀θεωσς, τὸ oi ἐθιώθη. M τη̄ς ϰαινη̄ς μίξεως, w τη̄ς παραδόξου ϰράοεως! o ϖν γίνεται xai 0 ᾱϰτιστος ϰτζζεται xal 0 ἀχώρητος χωρεῑται ota μέσης ψυχη̄ς, νοιρᾱς μεσιτευούσης θεότητι ϰαὶ σαρϰὸς ϰαχότητι, ϰαὶ 0 πλουτζων ϰτωχεώει. I ) [*]( 1 epistola N epł p 2 mosca N1 ueracissimi ÂNg. 3 ium p Christam Aug. magnam] meani N gloriam magnam ei Aug. 4 tan- quam p 5 plene Npa: plane v Aug. 8 quae] qui Np 9 si] sibi N\'p si aibi N* 13 hii p diuerai p 22 tamen] tacm N 25 inuioe NJ carnem Nip 26 spiritum p in anic deiUtis om. vJ )

quid de uobis agitur uel pro nobis? noua quaedam et inaudita efficitur permutatio naturarum, et deus homo fit. item illio: et dei filius coepit esse etiam hominis filius, non conuersus ex eo quod erat, inconuertibilis namque est, sed adsumens quod non erat, misericors enim est, ut capi posset qui capi non poterat.

uides quam praeclare atque magnifice ita maiestatem deitatis praedicat, ut dignationem incarnationis insinuet, sciens utique admirabilis fidei doctor, ei his omnibus, quae nobis in mundum ueniens deus tribuit , beneficiorum esse cumulum, non honoris inminutonem, quia, quidquid homini deus praestitit, augere eius in nobis debet affectum, non inminuere dignitatem.

Athanasius, Alexandrinae urbis sacerdos, eximium constantiae ac uirtutis exemplum, quem haereticae persecutionis procella non conterruit sed probauit quique similem semper splendenti speculo uitam habens prius paene indeptus est martyrii meritum quam confessoris caperet dignitatem, uideamus quid de domino Iesu Christo uel de domini matre senserit.

haec ergo, inquit, intentio est et character sanctae [*]( 5] ibid. p. 631 (umfiu XXXVIUI): τέyivετατ xαὶ Tl to μέγαxερι ήμᾱς μuστἠριοv; xἁ.vοτμοũvται ϕúσεις; xcii θεός ἄvθρωπο; yfvrrat ..... xαι̇ o utorroū9taūὸέχεταιxaėui:.;\'γεvέσθατtexaix7ηθη̌vαι,oūfοη̌vμεu ιός τοũ θεοũ όέχετεται xαι uιός ἁvθωτου γεvέσθτ oùχ ο̏ η̏v με- ταβαλώv, α̃τρεποv ycip, ὰλλ́ δ oùx av προυλαβώvριλάvβρωπο; yap, ϊvαχωρηθη̄ o ἀχώρητος. 24] Athanas. cuntra Arianos or. IIII (Unl. I, pag. 273 ed. Commeliu. x. 1600): σxοπόζ; τοίvuv oúτος xαὶ χαραxτὴρ τη̄ςγραϕη̄ς, ώς xολ- λάxις εῑxομεv, ὸιπλη̄v ει̇vαι τὴv περὶ tou σωτη̄ρη̄ρος α̍παγγελlαvὲv αùτη̄, ο̎τι ti ὰ̀ει θεὸς η̌vxαὶ ε̐ατιvo uὶóς, λóγος ω̄v Ut ὰπαúγασμα xat σοϕια to5 raTpo;, xal ο̃τι uaTtpov Bt1 ἠμᾱς σάρxα λαβώv ix παρθέvou τη̄ς θτοτóxou Μαρίας α̃vθρωπος; yέγοωv. ) [*]( t gratia p 2 crentas N 4 carne p 5 quod de Npa 10assummens p 11 possit 0 12 maiestate N 13 indignationem pι ammirabilia Np 16 quiuquid p 10 persecutionis om. p 20 conteruit N coutriuit o semper spl.J persplendenti p 21 indemptus p martirii p martyris 0 cf. 30, 1 23 quod N\'p 24 caracter Np )

deum ntique, dei filium, qui, ut uerbis ipsius fidem \' uniuersorum loquar, uerbum est et lumen et sapientia patris, propter nos carnem sumpsisse dicit, et ideo theotocon uirginem Mariam, quia sit dei mater, appellat.