De Incarnatione Domini Contra Nestorum

quOd. utique hyperbaton est et ita intellegendum: quae coepit Iesus facere et docere usque in diem qua assumptus est, praecipiens apostolis, quos elegit per spiritum sanctum, ut responderi tibi forsitan amplius quam testimonio ipso in hac parte non habeat, quia sufficere utique ad plenum ueritati debet integritas testimonii, si falsitati poterat satis esse corruptio. sed tamen tu, qui putas dominum Iesum Christum non potuisse caelum ascendere nisi eleuatus esset a spiritu, dic mihi quomodo ipse ait: nemo ascendit in caelum nisi qui de caelo descendit, filius hominis qui est in caelo?

agnosce ergo quam ridicule et stulte putes non potnisse eum caelum ascendere, qui, cum descendisset in terris, numquam afuisse dicatur e caelo, et an possibile ei fuerit linquenti inferos caelum ascendere, cui promptum fuerit etiam in terris [*]( 4] Act. 1, 2. 11] Act. 1, 1-2. 22] Ioh. 3,13. ) [*]( 3 extimares M 4 ais M enim om. Np 6 te ante estimem om. p extimem N existimem Mv 7 literas M ais M 8 quę M: que p qãe (I. e. quidem) Nl quod Nfv fort. quae quidem 10 actis M 11 dicis M1 13 hiperbaton p 15 et docere om. M assumtus N 17 re- sponderT N1 respondere M 18 habeat Np: cf. Rdnsch, It. v. Uwlg. p. 449 adnot. 13 debeat Mv 19 debeat Mv correpcio Mv corrumptio p ut solet 24 ridicula et stulta M 25 cum] de celo M descendiset M terras p nunquam M 26 affuisse p dicatur om. M e] ae N 27 scandere Mp proptum N fuerat M )

Sed uideamus tamen qua tandem praecedentes blasphemias tuas adiectione concludas: qui tantam, inquis, gloriam Christo donauit. gloriam nominas ut contumeliam facias. nam in eo quod donatum dominum gloria asseris, dum accepisse dicis, indiguisse blasphemas. hoc enim agit impius sensus tuus, ut largitas munerantis indigentiam accipientis ostendat. et — o infelicem impietatem tuam — et ubi illud est quod de ascendente in caelum domino Iesu Christo ipsa olim diuinitas praenuntiauit, tollite, inquiens, portas, principes, uestras, et introibit rei gloriae?

cumque ipse sibi, ut solet sermo diuinus, quasi sub inquirentis nomine respondisset: quis est iste rex gloriae? statim subdidit: dominus fortis et potens, dominus potens in proelio, sub proelii utique gesti nomine uictoriam domini triumphantis ostendens. deinde cum ad conplendam rei expositionem textum supra dicti sermonis iterasset, hac maiestatem domini caelum introeuntis conclusione monstrauit dicens: dominus uirtutum, ipse est rei gloriae. scilicet ne susceptio corporis honorem summae inminueret diuinitatis, eundem hic dominum uirtutum et regem caelestis gloriae esse docuit, quem superius uictorem inferni proelii indicauit.