De Incarnatione Domini Contra Nestorum

alioquin si, ut ipse ais, post haec in eum, ut in unum prophetarum atque sanctorum, diuinitas uenit, ergo et in illis, in quibus habitare dignatus est, uerbum caro factum est, ergo et per unumquemque illorum exinaniuit semet ipsum formam serui accipiens, ac per hoc nihil nouum nec praecipuum in Christo factum est, nihil singulare, nihil mirabile nec conceptio ipsius habuit nec natiuitas nec mors.

Et tamen, ut ad superiora redeamus, cum haec ita sint omnia sicut diximus, quomodo Iesus Christus, quem tu hominem tantummodo esse asseris, etiam antequam ei uirgine nasceretur, semper fuisse legitur et a prophetis atque apostolis deus etiam ante saecula praedicatur, dicente Paulo: unus dominus Iesus Christus, per quem omnia, sed et alibi: quoniam in Christo, inquit, creata sunt omnia in caelis et in terra, uisibilia et inuisibilia? symbolus quoque et humana pariter et diuina auctoritate contextus credo, inquit, in deum patrem et in dominum Iesum Christum filium eius, et post alia: deum uerum de deo uero, per quem et saecula conpaginata sunt et omnia facta, et item: [*]( 22] I Cor. 8, 6. 24] Col. 1,16. ) [*]( 1 est om. v 2 carnis p 5 aat) ut p 6 incarnatus p 8 ueritatam p suacepit N2pv conditione Np 10 maiestate diuina diues v 13 et om. e 15 principium a 18 ut om. N 22 fota Np deus p 23 Cbristua om. v set N5, om. Nl 25 symbolum r 26 coatextum v 28 post eiuB additum iti P; unigenitum et primogenitum totiua creaturae de] ex v 29 fcia N secula p conpaginata] creata a )

Quomodo ergo, cum ipsa confessione nostra ante uirginis partum atque conceptum dominicus homo omnino non fuerit, Christus tamen, qui a te solitarius homo dicitur, deus scriptis sacris sine exordio praedicatur, et tanta hominis ac dei unitas legitur, ut et homo deo semper antea coaeternus et postea homini deus conpassus esse uideatur, cum utique nec ininitiabilis homo nec passibilis deus esse credendus sit?

illud est utique quod iam superioribus scriptis testati sumus, quod unitus homini, id est suo corpori deus nullam fieri patitur inter hominem ac deum humana opinione distantiam nec admitti omnino uoluit, ut alius a quoquam filius hominis, alius dei filius crederetur, sed ita omnibus scriptis sacris dominicum hominem conectit deo atque concorporat, ut nec in tempore admodum hominem quis a deo nec in passione possit deum ab homine discernere.

si enim ad tempus respicis, inuenies semper filium hominis cum dei filio, si ad passionem, inuenies semper cum filio hominis dei filium: ita scilicet unitum et indiuiduum sibi Christum filium hominis ac dei filium, ut, quantum ad uocem scripturae pertinet, nec homo separari a deo tempore nec ab homine deus omnino ualeat passione.

hine enim illud est: nemo ascendit in caelum nisi qui de caelo descendit, filius hominis qui est in caelo: ubi cum dei filius loqueretur in terris, filium esse hominis testabatur in caelis et eundem filium hominis, quem ascensurum dicebat in caelum, descendisse quoque antea testabatur e caelo. uel illud: si uideritis filium hominis ascendentem ubi erat prius: cum eum qui ex homine natus est nominet, in supernis [*]( 23] Ioh. 3, 18. 28] lob. 6, 63. ) [*]( 2 et cracifixus et sepultus (est utroque loco omisso) v 3 sqq.] Dominicus homo maledicitur margo N 5 homo solitarina v 6 in scriptis sanctis v 7 ante v 8 deus om. N 9 credendns sit esse v 11 patiatur v 12 ammitti Nl 13 aliud a p\' 14 filius dei v 15 aqq.] nestorianus sensus est margo N connectit pv 16 ammodum N 18 filio dei v 21 diuinae scripturae p 24 filius dei v )