De Incarnatione Domini Contra Nestorum

nec mirum si id ille ad euangelizandum dei aduentum peculiariter missus sic praedicauit, cum id etiam ante legem lator legis ipse clamauerit dicens: obsecro, domine, prouide alium quem mittas, quod in Hebraeorum uoluminibus multo euidentius legitur: obsecro, domine, mitte quem missurus es. pius utique propheta et totius in se generis humani affectum habens eum, qui mittendus a patre ad redemptionem ac salutem omnium erat, ut quam celerrime mitteretur, quasi totius a deo patre humanae carnis uocibus [*](super se M 11 similitudinem Np 13 praeteriraet M qui Nx 15 quid] qui av 16 similitudinem Mp 16 et 17 item M 17 itte-rat N 18 ammirabilis Np totum] tantum p 19 poenitus N 23 sic] sit N ut missus sit p 25 ebreorum M 27 misurus N sciamus, dum ei non credimus per quem scimus. 5 10] Rom. 8, 3.\t24]\tEx.\t4,\t13\t(LXX). 4 nihil] non M 7 misit et est Mv his Np 9 huic testimonio p)

bene, cum missum eum in carne diceret, peccatum ab eo carnis exclusit. misit enim inquit deus filium suum in similitudine carnis peccati, hoc est, ut in uera carnis susceptione agnosceretur ueritas non fuisse peccati, et quantum ad corpus ueritas intellegeretur, tantum ad peccatum similitudo peccati, quia, cum omnis caro peccatrix sit, ille autem sine peccato carnem habuerit, similitudinem peceatricis carnis in se habuit, dum in carne esset, ueritate autem peccati caruit, quia sine peccato fuit. misit ergo inquit deus filium suum in similitudine carnis peccati.

Uis scire quam bene hoc apostolus praedicarit? audi quemadmodum hoc in os apostoli quasi ei ipsius dei ore defluxerit, dicente domino; non enim misit deus filium suum in mundum ut iudicet mundum, sed ut saluetur mundus per ipsum. ecce ipse, ut uides, dominus missum se a deo patre ad salutem humani generis protestatur. quodsi euidentius declarandum putas, quem filium ad saluandos homines deus miserit, quamuis proprius atque unigenitus filius non nisi unus sit et, cum filium suum misisse dicitur, unigenitum utique suum misisse monstretur, audi tamen Dauid prophetam eum, qui ad salutem humanam missus sit, euidentissime designantem. misit, inquit, uerbum suum, et sanauit eos.