Institutiones

quidquid autem extra consuetudinem praesumitur usumque communem, ut uanitatis et gloriae atque ostentationis morbo pollutum antiquissima patrum traditio notat. nec quemquam ex his, quos merito scientiae ac discretionis enituisse peruidimus uel quos ad imitandum gratia Christi uelut splendidissima luminaria omnibus praelocauit, esu panis, qui apud eos uilis habetur* ac facilis, abstinuisse cognouimus, nec eorum quempiam, qui hanc regulam declinantes praetermisso panis usu leguminum uel holerum seu pomorum refectionem sectati sunt, inter probatissimos habitum aliquando conspeximus, sed ne discretionis quidem aut scientiae gratiam consecutum.

non solum enim ceteris inusitatas escas expetere monachum non debere decernunt, ne uidelicet cursus eius uelut in propatulo cunctis expositus inanis factus ac uacuus cenodoxiae morbo depereat, sed nc ipsam quidem ieiuniorum castigationem communem cuiquam facile patefieri oportere pronuntiant, uerum quantum fieri potest contegi pariter et abscondi. aduentantibus autem fratribus magis humanitatis ac dilectionis offerri debere uirtutem, quam continentiae districtionem et cotidiani propositi rigorem manifestari probabilius censuerunt, nec quid uoluntas utilitasque nostra seu desiderii ardor exposcat adtendere, sed quod aduenientis requies uel infirmitas exigit praeponere et gratanter inplere.

Cum de Syriae partibus seniorum scita discere cupientes Aegypti prouinciam petissemus ibique tanta cordis [*]( 1 excolentioribus ALX 3 ubsolutionis tempus Å eispectet H 4 escU om. A contentis G1 5 quicquid AH2L aotem] euioi Âr: om. T consuitudinem A1 ti uauitatis et] uanae Hr 10 aput A 11 habeatur G1 habeatur H sustinuisse L 12 praetermissos panes L1 13 refectione L 17 uidellicet A 18 coenodoiiae GH cęnod. L 19 quidem AG: quoque HLTv 20 uerum] sed A 22 lutern] ducem A humilitatis A 23 destrictionem G1 praepositi L 28 XXIII H sIriM G1H 29 Mgyptii H prouintiam L petissimus H1 ubique L )

Quidam seniorum, cum reficientem me ut adhuc paululum quid ederem hortaretur, iamque me dixissem non posse, respondit: ego iam sexies diuersis aduenientibus fratribus mensam posui hortansque singulos cum omnibus cibum sumpsi, et adhuc esurio, et tu primitus nunc reficiens iam te dicis non posse?

Uidimus alium in solitudine commorantem, qui numquam se soli sibi cibum indulsisse testatus est, sed etiam si per totos quinque dies ad eius cellam nullus e fratribus aduenisset, refectionem iugiter distulisse, donec sabbatorum uel dominico die deuotae congregationis obtentu procedens ad [*]( 11] cf, Matth. 10, 40. 13] Matth. 9,15. ) [*]( 2 palestinae codd. 3 regula Lx 4 porreximus H 5 percoDtantibus AGS2: percunctantibus S1HL 6 indeterenter H1 aput A 7 mecum est Å dimissiirus LI 9 uoluntali G1 10 inplere II impleri rell. 12 autem om. H uos deducere pum debeo humanitatem A humanitatis H eius om. W diBtrictioue G1 districtiori G\' districtionem ieiunii H 13 miinet H1 memet ipso Lo fili G1 14 lugero H cum Uulg. 15 ieiunabunt GHLv: iciunabo AST 16 XXIIII H reficiente L pauloluin G1 17 dixisse G1 dixisse non possem LI 19 adposui L Kutusi A 21 XXV H et alium H 22 aolo (o alt. in ras ) 1x cibum aibi. L indulsisae cibum H 23 totus H1 24 detullisse H1 sabbato GILc 25 dominica L deuote defectae H eclesiam A )

Apud senem Paesium in heremo uastissima commorantem cum senex Iohannes magno coenobio ac multitudini fratrum praepositus aduenisset, et ab eodem uelut antiquissimo sodali perquireret, quidnam per omnes quadraginta annos, quibus ab eodem separatus in solitudine minime a fratribus interpellatus est, egisset, numquam me sol, ait, reficientem uidit. et ille, nec me, inquit, iratum.