Institutiones

Nouimus fratres, in quorum septimana cum accidisset tanta lignorum penuria, ut non esset penitus unde soliti cibi fratribus pararentur, et donec possent coempta deferri, ut xerofagia contenti essent abbatis fuisset auctoritate praeceptum, essetque hoc uniuersis placitum nec quisquam posset ullum coctionis sperare pulmentum, illos, uelut qui fructu ac mercede sui laboris et obsequii fraudarentur, si in ordine uicis suae cibos fratribus non secundum consuetudinem parauissent, tantum sibi spontanei operis ac sollicitudinis indixisse, ut in illis aridis ac sterilibus locis, in quibus ligna, nisi de fructiferis arboribus excidantur, omnimodis nequeunt inueniri (nec enim ut apud nos ulla reperiuntur frutecta siluestria), per extenta auia discurrentes et heremum, quae uersus mare [*]( 1 eam G: ea HLv 2 qua om. H diluebatnr G: dilnebantur HLv elabsa L 3 neclectorque G1 4 negligentiae G1 5 remisus 11 puplica H16 penitentia GlHL poenitentia, G2 9 sacrosancta ex sacrosancto L 11 dispectui HL M ui∗∗lia (gi eras.) reputantur L 12 collocarint G: conlocauerint HL sygyllonem L 13 cuique L 14 festucam G2H2L2 oratoria Hl 15 confidunt G 16 XVIII H septimanam L1 17 cybi L1 18 co∗epta L lerofagia G\'S: exerofagia G1H2 xerofagiis H2L 20 ponait H1 21 qui uflut L furrtu 61 23 cybos L1 24 sollicitudis L 27 rpperiuntur L ) [*]( XVII. Call. t. ) [*]( 12 )

Haec dicta sint secundum typum ut praefati sumus totius Orientis, quem etiam in partibus nostris necessario dicimus debere seruari. ceterum apud Aegyptios, quibus maxima cura est operis, non est ebdomadarum mutua uicissitudo, ne sub occasione huius officii omnes ab operis canone inpediantur, sed uni probatissimo fratrum cellarii uel coquinae cura committitur, qui perpetuo, donec uirtus eius uel aetas admittit, iugiter opus istud exerceat. non enim magno labore corporis fatigatur, quia nec tanta cura inter eos parandorum ciborum uel coctionis inpenditur, quippe qui maxime xerofagiis uel omofagiis utuntur et apud quos secta singulis mensibus porrorum folia, labsania, sal frictum, oliuae, pisciculi minuti : salliti, quos illi maenomenia uocant, summa uoluptas est.

Et quoniam hic liber de institutione est eius qui renuntiat huic mundo, per quam scilicet introductus ad humilitatem ueram et oboedientiam perfectam ceterarum quoque uirtutum culmina possit ascendere, necessarium reor quaedam seniorum gesta, quibus per hanc enituere uirtutem, exempli [*]( 1 abeuntes H fisticas Hl festucas G2H2L spinas L 2 gremius Gl gremis W 3 cyborum L1 5 munera H et Gl 6 possit H1L excurare G1 excussari H1 7 suo fructu HL adque LI 9 XYI ex XVIII H tipum H 11 debere seruari docemus L 13 offici H1 14 cellari H1 quoquiuuu L 15 uirtus GH: uires Lv 16 iatut L 17 qui Lx inter] apud L 18 cyborum LI xerofagiis GIPL7: exerofagia H1 xerofagis L1 19 ucl] et L homofagiis GH2L homofagis H1 20 purrorum L1 labsauia GL: lapsania H 21 salliti GIJ: saliti L2 salsati H maenomenia (μαινομίνιο) scripsi: menoiniuia G minuminia H minomenia L sumpma uolumptas L1 uoluntas H1 22 XXVII (sic!) H ost eius G: eius est HL 23 introductos G1 24 caeterarum L 25 posset L1 )

Hic itaque beatus Iohannes ab adulescentia sua usque ad perfectam ac uirilem aetatem seniori deseruiens, donec ille in huius uitae conuersatione durauit, tanta humilitate inhaesit eius obsequiis, ut ipsi quoque seni stuporem summum oboedientia eius incuteret. cuius hanc uirtutem, utrum de uera fide ac profunda cordis simplicitate descenderet an adfectaticia esset et quodammodo coacticia atque ad imperantis faciem praeberetur, uolens manifestius explorare conplura ei etiam superflua minusque necessaria uel inpossibilia frequentius iniungebat.