Conlationes Patrum (Collationibus)

quem principem regni Persarum aduerunam potestatem esse, quae fauebat genti Persarum inimicae populo dei, minime dubitandum est, quique ad inpediendam utilitatem, quam uidebat per absolutionem quaestionis pro qua propheta dominum exorauerat ab archangelo ministrandam, linens semet ipsum, ne ocius ad Danihelem salutaris angeli consolatio perueniret deique populum cui Gabrihel archangelus praeerat confortaret, obiecit. qui tamen ait ne tmic quidem ob inpugnationis illius uehementiam se ad eum peruenire potuisse, nisi in adiutorium sibi Michael archangelus aduenisset et occurrens principi regni Persarum seseque conflictui eius interserens et obponens eumque ab ipsius inpugnatione defendens ad instructionem prophetae post uicensimum et unum diem peruenire fecisset.

et post pauca et ait, inquit, angelus: numquid scis quare uenerim ad te? et nunc reuertar ut proelier aduersus principem Persarum. cum enim ego egrederer, apparuit princeps Graecorum ueniens. uerumtamen adnuntiabo tibi quod expressum est in scriptura ueritatis: [*]( 21 Dan. 10, 20-21 ) [*]( 1 adfligeris V diU dei 0 2 eirmonee Vi 3 psarum V 4 michahel DP micael 0 (passim) 5 adinturium V 10 inimicanti X inpediendum D 11 per] p V p Dl 12 prof. FD 13 otius D danielem WO 14 peruiniret V gabriel WPX 15 ubiecit V abiecti Wl qui] q; Dx quia W 16 tu D1 17 adiuturium V michahel DP 18 rigni V 20 prof. V uicesimum WOX 21 puenire V et ante post w- D inquid VDWP 22 angelus numquid om. Dl 23 praelier W aduirsus V regni persarum 0 26 scribt. V )