Conlationes Patrum (Collationibus)

quod illi soli absque ulla infideli dubitatione consummant, qui cunctis mundi huius facultatibus absoluti ita se coenobiorum praepositis subdiderunt, at ne sui quidem ipsius fateantur esse se dominos. illi autem qui districtionem at diximus coenobii declinantes bini uel terni in cellulis commorantur, non contenti abbatis cura atque imperio gubernari, sed hoc praecipue procurantes, ut absoluti a seniorum iugo exercendi uoluntates suas ac procedendi uel quo placuerit euagandi agendiue quod libitum fuerit habeant libertatem, etiam amplius in operibus diurnis quam hi qui in coenobiis degunt diebus ac noctibus consamuntur, sed non ea fide eodemque proposito.

hoc enim isti faciunt non ut fructum sai operis subiciant dispensatoris arbitrio, sed ut adquirant pecunias quas recondant. inter quos quantum. intersit aduertite. illi nihil de crastino cogitantes [*]( 12 cf. Mt 6, 25 ) [*]( , 3 ulla om. F 5 subiciuntur Ke (non 0) initftiti B1 9 hisdem ORK , 10 cellas B 11 ia ei* iure ΟΚν 12 subcumb. , QK: suscumb. F* succumb. rell. 13 cottid. B 14 ocoapantar F 16 propositis Bf . 17 saddiderant B ipsorum K* 18 deetriet Bx 20 adque R 22 agendi uel F1R . 24 hii FO RK 28 intersit...... . 8 catholicae fldei desunt m 0, dimidio folio 166 reeito de crastino nihil K )

illi ob hoe certatim statutum transcendere canonem diurnis operibus elaborant, ut, quidquid monasterii sanctis usibus redundarit, uel carceribus uel xenodochio uel nosocomio uel indigentibus pro abbatis dispensetur arbitrio, isti ut, quidquid cotidianae superfuerit gulae, aut profusoriae proficiat uoluntati aut certe filargyriae uitio recondatur. postremo ut concedamus ab istis quoque haec quae non optimo proposito congeruntur melius quam diximus posse distribui, nec sic quidem ad meritum uirtutis illius ac perfectionis adspirant.

illi etenim tantos monasterio rens conferentes eisque1 cotidie renuntiantes in tanta. subiectionis humilitate perdurant, ut quemadmodum sui, ita etiam eorum quae proprio sudore conquirunt potestate priuentur, abrenuntiationis primae feruorem, dum : cotidie semet ipsos laboris sui fructibus nudant, iugiter innouantes: isti autem in eo ipso quod aliquid pauperibus largiuntur elati in praeceps cotidie coniabuntur. illos patientia atque districtio, qua sic deuote in hac quam semel adripueruat professione perdurant, [*]( 1 deo sudoris sui RΚν 4 cottid B adque B 5 nollet K1 6 XTHMOCYNMN F corruptius R 7 ad perpposs. pauper.. tatem BFR: paupertatemque possideant Κν (sed nique add. K2) 8 afluentiam F : affl. rell. 9 transcredere K 10 quicquid R redundaret FK1 11 xenodocio K1 ■ noseconrio BF nosochomio K uel. om. F 12 quicquid R cottid. BK 13 guilae B1F1 profusoriae B: profusori F profusiori RΚν • 14 filargyriae F: filargiriae BR philargeriae K 15 obtimo BB 16 ne RK 18 cottidie DK 19 quemammodum B its om. K - FK \' cottidie BF 24 cottidie BK adque R destrictio B1 sic BFB: tam Κν 25 quam semel RK: q.a diximus B1Fqbi nt diximas B* ) [*]( 88* )

haec igitur duo genera monachoram in hac quidem prouincia aequali propemodum inter se numerositate contendunt. ceterum per alias prouincias, quas me necessitas catholicae fidei conpulit peragrare, istud tertium Sarabaitaram genus abundare ac prope solum esse cognouimus. temporibus siquidem Luci, qui Arrianae perfidiae episcopus fuit, sub Valentis imperio, dum diaconiam nostris fratribus deferimus, his uidelicet qui de Aegypto ac Thebaida fuerant ob catholicae fidei perseuerantiam metallis Ponti atque Armeniae relegati, licet coenobiorum disciplinam in quibusdam cinitatibus rarissimam uiderimus, anachoretarum tamen ne ipsum quidem apud illos nomen auditum fuisse conperimus.