Conlationes Patrum (Collationibus)

denique famosissimus ille ipserum Socrates hoc, ut ipsi concelebrant, de se nen erubuit profiteri. nam cum intuens eum quidam ϕυσιογνώμιsν dixisset: ὸ́μματα πσιδεϱαστοι̃, hoc eet oenli corruptoris puerorum, et inruentes in eum discipuli inlatum magistro uellent ultum ire conuicium, indignationem eorum hac dicitur conpressise sententia: παύσασϑε, έται̃ϱοτ εἰμὶγάϱ, έπέχω δέ, id est: quiescite, o sodales: etenim sum, sed contineo. apertissime igitur non solum adsertione nostra, sed etiam ipsorum professione monstratur consummationem tantummodo inpudicitiae, id est conmixtionis turpitudinem uiolenta ab illis necessitate conpressam, nen tamen desiderium de cordibus eorum et oblectationem illius passionis exclusam.

cum quo sntem herrore proferenda est illa sententia Diogenis? factum enim, quod philosophos mundi huius uelut quiddam memorabile proferre non puduit, neque dici a nobis sine uerecundia neque audiri potest. nam cuidam in adulterii crimine puniendo, ut ferunt, ait: to δωϱεὰν πωλοὶμενον ϑανάτω̢ μὴ ἀγόϱαζε, id est : quod [*](1 cf. Eph. 5, 3 8 ? 23 ? ) [*](2 habuerint T1 MepikIIN II MepiKIAN T mericen 0 3 a eoitu) coitus T 5 opera II1 6 nee] ne T 7 erobnit II1 8 quidem 2 ομμaττaεpωτoγ S OMMATIapaepacroy II ΟΜΜΑΤΛepΛcroy T 9 hoc] id 0 oculo II2 10 ultum ire scripsi: ultu ire ZO magistram uellent alam II1 magistro nellent uindicare II1 vellent nltoiri Υ a m. 2 11 indignatione Π1O 12 ΤΤωycωcτωιpoιeι- Myωpexωae Z naycacee eraipoi eΜιΓap - eττeχuiЈae II ΠΔyccAcΘe eτ- AIpoi eιΜι ΓΔp eΠeχω Ae T Corruptissime 0 15 cum consummationem Π 18 cumque Π1 horrorem Π2 19 dyogesis 2 20 philosophus 0 uelud T 21 puduit] potuit II 28 aωpωιωc S Δωpaι. ac II AwpeAc T ΤιωΛοyMeNON T |ΓuιaoyMONON ccιΝ- τωΜΝΠ (id est ιγωαουμσνον σαντωμν =» πωλουμενον ϑανατω μη) corruptius 0)

Et idcirco licet in multis, immo in omnibus possit ostendi semper auxilio dei homines indigere nec aliquid humanam fragilitatem quod ad salutem pertinet per se solam, id eat sine adiutorio dei posse perficere, in nullo tamen eaidentius quam in adquisitione atque custodia castitatis ostenditur. ut enim tantisper de integritatis eius difficultate disputatio differatur, de instrumentis eius breuiter interim disputemus.

quis praeualeat quaeso quamuis feruens spiritu uel squalorem solitudinis uel sicci panis non dicam cotidianam esuriem, sed ipsam saturitatem nulla hominum laude suffultus suis uiribus sustinere? quis aquae perpetuam sitim sine domini consolatione tolerare illumque dulcem ac delectabilem matutinum soporem humanis fraudare oculis et intra terminos horarum quattuor omnem quietis refectionem iugi possit lege concludere? quis indesinentem lectionis instantiam, quis inremissam operis sedulitatem nullum praesentis lucri comnodum captans absque gratia dei explere sufficiat?

quae omnia sicut desiderari a nobis iugiter absque diuina inspiratione non possunt, ita nec perfici quidem sine eius auxilio ullatenus queunt. et ut haec eadem non solum probata nobis experientiae disciplina, sed etiam certis indiciis et argumentis manifestiora reddamus, nonne in multis quae utiliter optamus inplere, cum desiderii plenus ardor ac uoluntas perfecta non desit, interpellans quaecumque fragilitas cassat uota concepta [*](22 quae omnia... 25 ullatenus queunt] Prosper 2, 3 ) [*](1 emes 2: cf. Indic. s. u. non uere ΣΠΥ 4 nisi] sine Π dei gratiae T eis T 9 tam X 10 atque] ad II 11 defficult. Π1 14 cott. T 15 esuri∗∗em Π (ent eras.) 17 dei T toleraret T 19 terminas Π1 20 posset T 24 nec ΣΟ2 ϕ Pr.: ne* Υ (m. 1) ne ΠΟ1v 26 hac Σ 27 manifestiore Π1 29 fragilitatis Π)