Conlationes Patrum (Collationibus)

Cassian, John

John Cassian. Johannis Cassiani Opera, Pars II (Corpus Scriptorum Ecclesiasticorum Latinorum, Volume 13). Petschenig, Michael, editor. Vienna: Gerold, 1886.

Cum ergo quis hunc quem praediximus bonitatis affectum et imitationem dei fuerit adsecutus, tnne uisceribus dominicae longanimitatis indutus pro persecutoribus quoque suis orabit similiter dicens: pater, ignosce eis: non enim sciunt quid faciunt. ceterum euidens indicium est animae necdum uitiorum faecibus eliquatae in criminibus alienis non affectu [*](.4 L c. 16 11 L c. 1, 8 13 L c. 10 M Lnc. 23, 34 ) [*](4 orare II deberi S \' 5 petat pro eo O 6 dabitur ei uita. n, d ita T a m. 2 uitam dens sed 0 peecanti II2 ΥΟv 7 rogent T 9 hii ΣΙΙΥ2O 10 ipso. 0 11 queaUm ΙΙΥ Ov 12 dedpimas X: seducimus ΠΥΟv 13 quonὶam Υ Vidg- peccabimus O 14 faciemus Υ deum O 16 in om. Σ minatis (s m ras.) II et Ov 11 per non uolumtatem 0 per uol. per obrept.] per obreptionem per somnum T 19 allenati sint 0 culpam 0 30. reprehensionem O 21 VIIII T Quum 0 22 ex imitatione T adsequutus TO 23 persequutο̄ribus 0 orauit Σ 26 fecibus ΠΥΟ )

325
misericordiae condolere, sed rigidam iudicantis teaare censuram. nam quemadmodum perfectionem cordis poterit obtinere is; qui non habet illud quo apostolus plenitudinem legis consummari posse signauit alterutrum, inquiens, onera uestra portate, et sic adimplebitis legem Christi, sed nec illam uirtutem possidet caritatis, quae non inritatur, non inflatur, non cogitat malum, quae omnia suffert, omnia sustinet? iustus enim miseretur animas pecorum suorum: uiscera autem inpiorum sine misericordia. ideoque isdem uitiis monachum subiacere certissimum est, quae in alio inclementi atque inhumana seueritate condemnat. rex enim rigidus incurret in mala, et qui obturat aures suas ne audiat infirmum, et ipse inuocabit, et non erit qui exaudiat eum.

GERMANVS: Potenter quidem atque magnifice de perfecta dei caritate dissertum est. uerumtamen illud nos permouet, quod, cum eam tanta laude praetularia, timorem dei et spem retributionis aeternae inperfecta esse dixisti, cum utique multo aliud uideatur de eis propheta sensisse dicens: timete dominum omnes sancti eius: quia nihil deest timentibus eum, et iterum in obseruandis iustificationibus dei retributionis ae contemplatione fateatur exercitum inclinaui, inquiens, cor meum ad faciendas iustificationes tuas in aeternum, propter retributionem. et apostolus fide, inquit, Moyses grandis factus [*](4 Gal. 6, 2 6 1 Cor. 13, 4-7 8 Prov. 12, 10 (LXX) 12 Prov. 13, 17 (LXX) 1S Prov. 21, 13 (LXX) 21 Ps. 33, 10 24 Ps. 118, 112 26 Hebr. 11, 24—26 ) [*]( 2 quemammodum X opt. 2 his ΣΠ1O 3 quod Πv illut quoque quod 0 consammare Πv 5 in (im-) plebitis II TO: cf. XVI, 23 7 quee om. Σ: cf. III, 7, 11 8 autem miseratur T 9 peccatorum V 10 sunt post misericordia add. T hisdem UO monacum O 11 adque O 12 incurrit II iucidet T 18 obdurat T 14 innocauit 2 16 X T 20 aliut 0 21 quonium TO 23 fatetur T exercitatum Π2v 26 inquid 0\'\' )

326
negauit se esse filium filiae Pharaonis, magis eligens adfligi oam populo dei quam temporalis peccati habere iucunditatem, maiores diuitias aestimans thesauris Aegyptiorum inproperium Christi: aspiciebat enim in remunerationem. quomodo ergo inperfecta esse credenda sunt, cum et beatus Dauid retributionis obtentu iustificationes domini se fecisse glorietur, et legislator praemia futura prospiciens spreuisse adoptionem regiae dignitatis et adfliotionem dirissimam thesauris Aegyptiorum praetulisse dicatur ?

CHAEREMON: Pro statu atque mensura uniuscuiusque mentis scriptura diuina ad diuersos perfectionum gradus arbitrii nostri prouocat libertatem. nec enim poterat uniformis omnibus perfectionis corona proponi, quia nec omnium una uirtus aut uoluntas aut feruor est, et idcirco ipsarum quodammodo perfectionum diuersos ordines diuersasque menauras sermo diuinus instituit.

quod ita esse euangelicarum quoque beatitudinum uarietas euidenter ostendit. licet enim beati dicantur quorum sunt regna caelorum, et beati qui possidebunt terram, et beati qui consolationem recipient, et beati qui saturitate potientur, tamen multum credimus interesse inter habitationem regni caelorum et possessionem illius quaecumque est terrae, et inter perceptionem consolationis et plenitudinem saturitatemque iustitiae, multumque distare inter illos qui misericordiam consequentur et illos qui gloriosissima uisione dei perfrui merebuntur.