Conlationes Patrum (Collationibus)

Cassian, John

John Cassian. Johannis Cassiani Opera, Pars II (Corpus Scriptorum Ecclesiasticorum Latinorum, Volume 13). Petschenig, Michael, editor. Vienna: Gerold, 1886.

secundo sollicite nos explorare conueniet, ne auro purissimo scripturarum praua interpretatio coaptata metalli pretiositate nos fallat. in quo etiam domino saluatori callidissimus diabolus uelut homini simplici temptauit inponere, dum ea, quae generaliter sunt super omnium iustorum intellegenda personis, maliuola interpretatione conrumpens [*]( 10 I Ioh. 4, 1 19 cf. Ios. 7 ) [*]( 1 diminutum D\'X 4 quicquid W 6 caelestis DlWl superstitione W 7 phylosofhiae (f in p mutato) D 8 discendens W 9 superecmtemur W1 illut D 12 sermones Wl 13 phylosoforum D 14 relegioni D\' 16 nomismatibus W 17 reddedernnt Dl 18 hereticos DWX 19 hiesu DW 20 allo* philorum DWX ligulam (γλω̃ϭϭαν Ios. 7, 21) D\': legnlam DIX1 linguam W regulam X* et D a man. 2 in margine 21 adque Dl adque (ante aeterna) W 27 persunis D* )

+++ sperialiter huie qui angelorum custodia non egebat conatur aptare dicens: quia angelis suis mandabit de te, ut enstodiant te in omnibus uiis tuis: et in manibus portabunt te, ne forte offendas ad lapidem pedem tuum: pretiosa scilicet eloquia scripturarum callida adsumptione conuertens et ad contrarium sensum noxiumque detorquens, et imaginem tyrannici uultus sab colore nobis auri fallentis obiciat. siue cum paracharaximis nos conatur inludere, quoddam scilicet pietatis opus admonens adfeetandum, quod non delegitima seniorum procedens moneta sub praetextu uirtutum ducit ad uitia, uel inmoderatis inconpetentibusque ieiuniis seu uigiliis nimiis uel orationibus inordinatis uel incongrua lectione decipiens ad noxium pertrahit finem.

uel cum interoessiones ac uisitationes pias persuadet inpendere, quibus nos a spiritalibas monasterii claustris et secreto amicae quietis excutiat, sollicitudines etiam curasque suscipere religiosarum ac destitutarum suggerit feminarum, ut huiusmodi laqueis monachum inextricabiliter inretitum perniciosarum sollicitudinum occupati.. one distendat. vel certe cum desiderare sanctum clericatus officium sub praetextu aedificationis multorum et amore lucri spiritalis instigat, per quod nos ab humilitate propositi huius ac districtione diuellat.

quae omnia oum sint nostrae salnti professionique contraria, tamen uelamine quodam misericordiae ac religionis obtecta facile inperitos incautosque decipiunt. imitantur enim nomismata ueri regis, quia uidentur ad prae- 9ens plena pietatis, sed non sunt a legitimis monetariis, id est probatis et catholicis patribus figurata nec de cardinali ac publica [*]( 2 Mt. 4, 6. Ps. 90, 11-12 ) [*]( 1 cosiodia D 2 mandabit D: mandanit WX 3 coetodiant D 4 portabunt] tollants. D 7 tirannici W uultis D* 8 paraeanxmis (mis w ras.) X 10 ligitima W monita Dl 15 amici D 16 sollicitadinis W\' relegiosarum D 18 inntrigabiliter D1 pernitios. DW 20 praetextatu D1 praeteztan Wl 21 ad homilitatd Dl 22 ad destrictione D1 deaellat W1 24 relegionis D1 85 nonismata W 27 de om. W )

conlationis eorum prodeunt officina, sed furtim fraude daemonum fabricata non sine detrimento inperitis quibusque et ignorantibus ingeruntur. quae quamuis utilia ac necessaria uideantur ad praesens, tamen si soliditati professionis nostrae incipiant post haec esse contraria et totum quodammodo corpus nostri labefactare propositi, tamquam necessarium quidem, sed scandalizans membrum et quod dextrae manus uel pedis agere uideatur officium proici a nobis atque abscidi salubre est.

satius enim est absque unius praecepti membro, id est operatione uel fructu in ceteris sanum firmumque durare et tamquam debilem introire in regnum caelorum, quam cam soliditate mandati incidere in aliquod scandalum, quod perniciosa consuetudine separans nos a districtionis regula atque adrepti propositi disciplina inducat in tale dispendium, quod nequaquam futura detrimenta conpensans omnes praeteritos fructus totumque operationis nostrae corpus gehennae faciat ignibus concremari.

de his generibus inlnsionum etiam in Fronerbiis eleganter exprimitur: sunt uiae quae uidentur rectae esse uiro, nouissima autem earum uenient in profundum inferi, et iterum: malignus nocet cum se commiscuerit iusto, id est diabolus decipit cum fuerit colore sanctitatis obtectus. odit autem sonum tutelae, id est discretionis uim quae de seniorum uerbis ac monitione procedit.

In quo etiam -abbatem Iohannem, qui Lyci commoratur, nouimus nuper inlusum. nam cum exhausto corpore atque defecto perceptionem cibi biduano ieiunio distulisset, accedenti ei ad refectionem die postero ueniens diabolus in figura Aethiopis [*]( 16 cf. Mt. 18, 8 18 Prov. 16, 25 (LXX) 20 Pror. 11, 15 (LXX) 22 1. c. ) [*]( 1 demonum DX 4 professiones D\' 5 totam Dl quodammodom W\' 7 dexterae Dl 8 nidetor D adquae W 12 incedere Dl W 13 districtiones W 15 frnctoB D\' 17 pronerbis D eliganter W 19 autem] enim X inferi DlW: cf. Roeruch, It. u. Vtdg. p. 272 inferni D\'Xx 21 diabnlns Dl 28 mnnitione W1 24 lyco X 25 nouissimus D1 exansto D1 26 cybi D accidenti D1 27 zabnlus D corr. ętbyopis D )

faetri atque ad eius genua prouolutus, indulge, inquit, mihi, quia ego tibi hunc laborem indixi. itaque ille uir tantus et in discretionis ratione perfectus sub colore continentiae incongraenter exercitae intellexit se ob hoc calliditate diaboli circumuentum talique distentum ieiunio, ut lassitudinem non necessariam, immo etiam spiritui nocituram fatigato corpori superponeret, paracharaximo scilicet inlusus nomismate, dum in illo ueri regis imaginem ueneratus parum discutit an esset legitime figuratum.