Epistulae
Ausonius, Decimus Magnus
Ausonius, Decimus Magnus. Ausonius, Volume 2. Evelyn-White, Hugh G. (Hugh Gerard), editor. London, Cambridge, MA: William Heinemann, Ltd.; Harvard University Press, 1921.
- ὑμᾶσ γὰρ καλέω σκαιὸσ Διονυσοπουητήσ
- Παύλῳ ἐφαρμόσσαιτε μεμιγμενοβάρβαρον
- οὐ γάρ μοι θέμισ ἐστὶν in hac regione μένοντι
- Ἄξιον abnostris ἐπιδεύεα εἶνε καμήναις:
- κεῖνοσ ἐμοὶ πάντων μέτοχοσ. qui seria nostra.
- qui ioca παντοδαπῇ novit tractare παλαίστρῃ.
- καὶ νῦν sepositus μοναχῷ ἐνὶ rnre Κρεβέννου
- ἀσταφύλῳ ἐνὶ χώρῳ habet θυμαλγέα λέσχην
- οὔτε φίλοισ ἑτάροισ nec mensae accommodus ulli.
- otia θελξινόοισ aeger σνμμέμφεται Μούσαισ.
- Iam satis, ο φίλε Παῦλε, πόνου
- ἔν τε for ῳ caus αισ τε καὶ ingrat αισι καθέδραισ.
- ῤητορικοῖσ λουδοῖσι, καὶ ἔπλετο οὐδὲν
- ἄλλ' ἤδη κεῖνοσ μὲν ἅπασ iuvenalios ἱδρὼσ
- ἐκκέχυται μελέων, τρομερὴ δὲ πάρεστι senectus
- καὶ minus in sumptum δαπάνασ lenis arca ministrat.
- Οὐ γὰρ ἔχει ἀπάλαμνοσ ἀνὴρ lucr ον,
- κλεινικὸσ οὔτε γέρων χρυσέην ἐργάζετ'.
- Aequanimus quod si fueris et πάντα vel αἰνεῖν
- malueris, λήθη πόνου ἔσσεται ἠδὲ.
v.2.p.26