Epistulae

Ausonius, Decimus Magnus

Ausonius, Decimus Magnus. Ausonius, Volume 2. Evelyn-White, Hugh G. (Hugh Gerard), editor. London, Cambridge, MA: William Heinemann, Ltd.; Harvard University Press, 1921.

  1. non umquam tenui saltim tua gratia naevo
  2. conmaculata mihi est; ipso te laedere vultu
  3. semper et incauta timui violare figura;
  4. eumque tua accessi, venerans mea cautius ora
    5. v.2.p.120
  5. conposui et laeto formavi lumine frontem,
  6. ne qua vel a tacito contractam pectore nubem
  7. duceret in sanctum suspicio falsa parentem.
  8. hoc mea te domus exemplo coluitque colitque
  9. inque tuum tantus nobis consensus amorem est,
  10. quantus et in Christum conexa mente colendum.
  11. Quis tua, quaeso, tuis obduxit pectora livor?
  12. quo rumore pium facilis tibi fama per aures
  13. inrupit pepulitque animum contraque vetustam
  14. experta pietate fidem nova vulnera movit,
  15. laederet ut natis placidum male suada parentem?
  16. Set mihi non fictae mens conscia simplicitatis
  17. nec patris inculti pietas rea respuit omne
  18. iumentum et falso perstringi crimine non fert,
  19. inmunis vero: gravius violatur iniquo
  20. vulnere, tam tenera offensae, quam libera culpae.