Pseudo-Augustini Quaestiones Veteris et Novi Testamenti CXXVII

Deus excelsus est; dignum ergo fuit ut in alto appareret, in loco qui uicinus est caelo. et quia ignis semper superiora adpetit sursum crescendo ad caelum, in eo debuit caelorum dominus adparere, qui de humo ad superna contendit. in rubo uero causa fecit ut appareret delictorum. quia enim peccatorum causa legem descenderat dare, spinae autem in peccatis significantur — quia sustinui, inquit, ut faceret uuam, fecit autem spinas-et lex non statim uindicare uenerat, sed prius ostendere, ideo ignis rubum non conbussit, id est data lex non fecit reos de praeterito peccatores. nam quia et peccata non sunt de natura, sed ex accidenti, rubi, id est spinarum materia non habet radicem spinis armatam. ratione ergo factum est, ut ita dominus appareret Moysi.

Multum interuallum est inter causam Abrahae et Iepthae. primum quidem Abraham legitime natus est, Iepthae uero [*]( 1 cf. I Cor. 15, 41 3 Tob. 12, 15 5 cf. Ex. 3, 1. 2 13 Esai. 5, 2 20 cf. Gen. 22, 12 21 cf. ludd. 11, 39 ) [*]( 1 ante claritate add. a M, C (in ros.), NFB add. in GA acciditur MC, N (eorr. accenditur), FB 2 raphael P rafahel X 4 nuelsamur (add. cou s. I.) C 6 in cmte rubo add. N 7 apparet X in om. P 10 de.. M 12 discenderat C, N (corr.), FG 13 sastenui CF facerent (corr.) N 14 autem om. M 15 conbusit CB combusit N ftlbasit F data est C 16 facit M nam (n in ras.) C 17 accedenti X rubus PC 19 dominus om. P 25 quidem om. C habrahae M )

Abrahae itaque praeceptum est, ut filium suum deo offerret et ut ostenderet hominibus quantum deo crederet Abraham, qui nec filium suum iubente eo dubitauit occidere. qui enim contra mundi spem nasci eum potuit facere de sterili et anicula, non fuit ambiguum quod contra mundi rationem posset eum resuscitare a mortuis. hoc facto cumulatus est iustitia Abraham. ostendit enim deus, quia non sanguinem pueri poposcerat, sed ut famulus suus Abraham hoc facto auctior fieret. diligentes enim se aliquid pati uult, ut iuste illos promouere uideatur

Nam Iepthae homo facinerosus et inprouidus stulta deuotione munus deo promisit dicens: quicquid mihi redeunti a caede occurrerit ante ostia domus meae, hoc offeram deo. numquid coactus deuouit aut numquid intellexit quo modo deberet uotum facere? quid enim si canis illi aut asinus occurrisset, quod deus offerri prohibuit. aut si filius alienus, aut si uxor, ut in dolore alieno: exultans redderet uotum? idcirco inprouidae mepii quod in alienam perniciem deuouerat, in illum ipsum iudicio diuino retortum est. et usque adeo insensatus fuit Iepthae, ut nec postea stulte se deuouisse cognosceret, ut error eius, qui ab ipso coeperat, per ipsum et emendaretur. intellegere enim debuit deum non tali sacrificio delectari et rogare pro stultitia sua [*]( 1 cf. ludd. 11, 1 2 cf. Iudd. 11, 3 5 cf. Gen. 22, 2 15 Iudd. 11, 31 19 cf. Deut. 28, 18 (19) ) [*]( S in temptatione} in tentiooe (corr. tetatione) C interpr(ajetatione GA 5 offieret MCF 6 ut om. PGNX ostenderetur P de deo P 7 DC¥! (ercu.) iubitauit N 8 anic.la M 9 poasit M 10 comulat«8 OJ\' 11 poposceret C 12 auctor NX 13 promoueri NFB 14 faciaocesp* PONX 15 deuotionem unus M uouit nemonua quam (\' 16 a coede] caedi C 19 offieri (corr.) N offerre X 20 aut ati.) aut (corr. ut) C si aU. om. M alterius P 21 inprouide CF, (corr. m2 inproaida) (f. 28 eat om. M 24 quia P 25 et om. CNX.. )