Pseudo-Augustini Quaestiones Veteris et Novi Testamenti CXXVII

Certe filius dei, quia de patre est deo, scit omnia dei: quare ergo spiritus sanctus negetur scire quae Christi sunt, cum de eo acceperit? itaque si scit filius dei quae in deo sunt, dubium non est etiam sanctum spiritum non ignorare quae in filio dei sunt et, per id quod nouit quae sunt in filio, non nescire dicendus est quae in deo sunt. de eo enim, de quo accepit, dei habet notitiam.

Et quid laboramus, cum testis sit in hac re apostolus dicens: nemo scit quae sunt in deo nisi spiritus dei? ecce in quo diu sudauimus, apostolo adiuuante impleuimus. et numquid praeiudicauit filio dei, quia neminem dixit scire quae in deo sunt nisi spiritum dei? absit. sic nec praeiudicauit sancto spiritui filius, cum dixit: nemo nouit patrem nisi filius. neminem enim dixit scire quae in deo sunt praeter eum qui de deo est, quia omne quod de deo [*](1 Ioh. 15, 26 2 Ioh. 16, 15 20 I Cor. 2, 11 24 Matth. 11, 27, ) [*]( 4 ipsa P ipsum OA ut] et C 7 de om. MCNX accipit CNX 8 quo] que M accipit CNX 10 scit] scire P ait M accipit CNX. deum] dominum CNX 18 quaequae X eunt de (de eras.) P 15 spm sCm X ignorare] add. dicendus est deum, quia a deo processit (dicendlls-processit seclusit) P 17 de eo] deo M 18 accipit CNX 20 spiritus] spu (?) (corr. sps) P in spu M 21 diu] iu (d 8. ras.) C diu. N 22 praeiudicabit GA 23 sps CNX si MNB 26 de ult. om. P . ) [*]( 26* )

Et tamen saluator sic dixit neminem scire deum nisi filium, ut reseruaret alii personae huius cognitionem. statim enim subiecit dicens: et cui uoluerit filius reuelare. cui, putas, uult reuelare filius? nulli enim carior esse potest quam spiritui suo, quia si quis, inquit, spiritum Christi non habet, hic non est eius. igitur quo modo putas reuelatum deum patrem a filio spiritui sancto, nisi quo modo ipse dominus ait: de meo accipiet? creaturae enim reuelari non potest pater deus, quia dei naturam ferre non potest, nisi fuerit eiusdem substantiae; lucem etenim habitat inaccessibilem, creaturae dumtaxat.

Sed quibusdam uidetur ideo recte dici nescire mysterium natiuitatis filii dei sanctus spiritus, quia omnia dicitur scrutari et <qui scrutatur), inquit, \'nescit utique\'. quod ex alio loco debet intellegi; dei enim uerba sunt inter cetera dicentis: ego deus qui scrutor renes et corda, et in psalmo: scrutans, ait, corda et renes deus, et apostolus: qui scrutatur, inquit, corda, scit quid desideret spiritus, quia secundum dei uoluntatem postulat pro sanctis. [*](6 cf. Matth. 11, 27 8 Matth. 11, 27 10 Rom. 8, 9 18 Ioh. 16, 15 15 cf. I Tim. 6, 16 18 cf. I Cor. 2, 10 21 Apoc. 2, 23 (cf. Hier. 17, 10) 22 Ps. 7, 10 23 Rom. 8, 27 ) [*](2 intellegia eate] intellerime P intellegissgs ae M 3 accipit CNFB tuum M totum C (corr.), B 4 dicere illum (corr. iatum) P deum (4 ita rcu.) P agnoscit Jf ignoscis GA 10 sno] sfo M quia si] qaasi N 11 hoc G, (corr.) A 18 creatura X 15 inaccessabilem GA 17 ideo. N 18 aps sfis M 19 scrotator] acrntat P inquiant PG 21 sernto P scratator CFG et «* corda C .23 seratator CF desiderat C )

His exemplis cum scrutari dicitur dei spiritus, non ignorare significatur. \'etiam alta dei\' dicitur scrutari: et quae sunt alta dei, quae dicitur peruidere ? scrutari enim occulta significat penetrare, ut per id nihil ei occultum esse credatur. alta enim dei mysteria interiora sunt dei, quae scrutari a creatura non possunt. nam et secundum dei uoluntatem pro sanctis legitur postulare, quod sancti utique nesciunt,. dicente apostolo: nam quid oremus, sicut oportet, nescimus. igitur alta dei scire et uoluntatem dei non ignorare unum significat. quid enim tam altum mysterium quam uoluntas est dei, quod cognitum est spiritui sancto, ceteris uero incognitum omnibus?

Contuendum etenim est quo modo dictum est, quia nemo scit quidsit in homine nisi spiritus hominis, qui in eo est. spiritum animum significauit, quia nemo scit quid sit in animo hominis nisi animus eius, qui est spiritus. sic et in deo nemo scit quae sunt nisi spiritus dei, hoc est ipse deus.

Qui enim de deo est, non aliud intellegitur esse quam deus est. ideo spiritus dei scit quid in deo est, quia de deo est. nam si cogitationes hominum nemo nouit nisi deus, quanto magis dei secreta et uoluntatem nullus potest cognoscere nisi sit de deo, hoc est idem ipse deus! ipse est enim soli sibi cognitus.

Nam utique in deo non sunt cogitationes. nec enim tractat apud se quid faciat aut quid non faciat deliberans an [*]( 2. 9 cf. I Cor. 2, 10 6 cf. Bom. 8, 27 8 Rom. 8, 26 14 1 Cor. 2, 11 ) [*]( 1 hic M 2 ignorari (corr.) C alto (corr.) C dei] add. lirtnte P 5 misteria interiora (teria int in raa.) C 10 signiflcatar (ur eras.) M mysterium] et mjaticum P 13 quomodo dictum] quomodictum FA quia-signi6cauit om. N quia] quod GA 14 sit] acitPAf 15 animam MCNX 16 animo] anima (corr.) C spiritus] ips N 17 nemo] meo FB 19 qui enim] quid enim quod P 23 ipse idem N est enim] est C enim eat OA 26 aut quid non faciat om. X )

De deo loquitur, qui semper unus et inmutabilis est, sine in filio siue in sancto spiritu. quod enim uult pater, hoc uult et filius, et quod uult filius, eadem uult et sanctus spiritus. quam ob rem aliquando dicitur spiritus dei, aliquando spiritus Christi, quia a deo, inquit, prodit, et: de meo accipiet.