Expositio Psalmi CXVIII
Ambrose, Saint, Bishop of Milan
Ambrose. Sanctii Ambrosii Opera, Pars Quinta (Corpus scriptorum ecclesiasticorum Latinorum, Volume 62). Petschenig, Michael, editor. Vienna; Leipzig: F. Tempsky; G. Freytag, 1913.
Exiuit in campum Isaac, Graecus dixit ἀδολεσχη̃σαι, Latinus deambulare uel exercere. Rebecca ueniebat — typus in eapraefigurabaturecclesiae—, parabantur nuptiae, in quibus sacramentum foret magnum. uidens patriarcha ista mysteria exiuit in campum diffundens acrimoniam suae mentis et deambulans in innocentia cordis sui. diuersis utique cogitationibus exercebat animum et in mirabilibus mysteriis delectabatur. cuius ut imitator [*]( 4*Ps. 118. 27 2l*Gen. 24, 63 25 cf. Ps. 100, 2 ) [*](def. A) [*]( 4 ΑΔΟΑΗCXHCΑΙ (s. scr. adolescesai) et similia codd. aluciiiabor GMNPm2Rm2 adlucinabor 0 allucinabor a hallucinabor v 5 aliqua sermonis esse 0 6 adlucinari 0 alucinari eet. allucinari a hallucinari v olt. uel] uelut Gm2 MN,om.a 7 Ioqui aliquid R uidere a 10 non serues Gm2 MNT m2α fastidiat Tm2 11 ordinem R 13 ideo G 15 ΑΔΟΑΗCXHCEIA,ΑΔΟΑΗCXHCΑΙ et similia codd. alucinatio GMNBm2 adiucinatio O ailucinatio α hallucinatio υ 16 esse quaedam O uel] et Gav 17 a quo] peryit A 18 ut OP, om. eel. pro exerceat P 19 suam om. Av diuinis scripturis 0 21 adoleseh(-c-)esae (-e) codd. 22 exerceri au 24 foret magnum saeramentum 0 illat? 25 effundens MN mentissuaeiV )
Qua ratione igitur doceri uelit, subtexuit dicens: s t i llauit anima mea prae taedio. confirma me in uerbis tuis. aliqui codices habent dormitauit, quia ἐνύσταξεν et ἒσταξεν duabus litteris dissonant. potuit interpres uel antiquarius scriptor hic falli: ἐνύσταξεν \'dormire\' est, ἒσταξεν \'stillare\'. perfectior non dormitat, qui diuinis animum intendit mysteriis — denique ipse alibi dicit: si dedero somnum oculis meis aut palpebris meis dormitationem —, sed uigilat semper et, si caro dormit, cor uigilat.
non ergo dormiebat, qui templum condere domino cogitabat uerborum caelestium exaedificatione, non lapidum. uerbum enim dei repulsorium taediorum est, quo somnus animae, sopor mentis excluditur; ex tristitia enim et sollicitudine saecularium somnus inrepit. qui autem adhaeret deo, curarum fugitans uoluptatem capit cognitionis aeternae, nullam illic mutationem rerum, sicut saecularium, pertimescens.