Expositio Psalmi CXVIII
Ambrose, Saint, Bishop of Milan
Ambrose. Sanctii Ambrosii Opera, Pars Quinta (Corpus scriptorum ecclesiasticorum Latinorum, Volume 62). Petschenig, Michael, editor. Vienna; Leipzig: F. Tempsky; G. Freytag, 1913.
cum intercluso spiritus commeatu spirandi ac respirandi commercia coartantur. concluditur femina, cum fit peridrome matricis, qua pectoris ipsius premitur principale. unde graues oriuntur angustiae et, nisi in locum suum illa recipiendorum seminum aula reuocetur. uitam consueuit excludere. ita etiam, qui animo angitur et quibusdam aduersis inminentibus pernrgetur, concludi dicitur non minoribus angustiis mentis quam corporis. maiores enim animae aestus febresque sunt animorum quam corporum. [*]( 7 ef. II Cor. 3, 6 9*Ps. 110,10 ) [*]( 2 cognoscire Mrnl et om.O 3 Dauid] Salomon a inexcabiles Gml inexcusabiles Gm2 4 transgulatur 0 5 quia] qui 0 8 sanctus spiritus R 10 quo] quod AR conpleti ARml 11 nihil subscript. in eodd. 14 Incipitdecima] Kopha cof XVIIII (XVIIIMO) AGMOR octauadecima (XVIII N) cof N P decima nona Koph v 15 congruet Rml 16 debit Eml 18 internis uel facibus 0 19 spiritu A commeatus A cummeatus P ac respiratidi -.N 20 eonmertia a peridrome] periculum a 24 aduersus ARm1 perurgnetnr P 25 corpua P 26 feraoresque GOPm2v )
Conclusus igitur uiscerum tumore medicum quaerit, ut possit propulsare periculum et constricta laxare. ueniens medicus temptat omnia. explorat interna. et tu ergo conclusus animi feruore aspice temet ipsum interiore oculo. morbi uis urget, feruet noxia conscientia, moles peccatorum premit, intercipiunt sensum mentis angustiae: cognosce te ipsum et orationis quaere medicinam, posce ut ueniat medicus ille qui descendit de caelo, qui maxime aegrotos requirit, sicut ipse ait: nonopus estsanis medicus, sed his qui male habent. habes uulnera?
ne differas; non est apud eum ulla conperendinatio sanitatis. habes ulcera? ne timeas; uerbo, non ferro curare consueuit. aspice igitur illis oculis, quibus Dauid auxilium quaesiuit et meruit. \'leuaui\', inquit, \'oculos meos ad montes, quaesiui unde mihi ueniret auxilium, non inueni nisi a domino\'. qui enim mundum condidit. tuetur accolas mundi. aspice ergo et semper aspice, quia iusti oculi semper ad dominum.