Expositio Psalmi CXVIII

lutum est peccatum eius, quoniam accepit de manu domini duplicia peccata sua. etiamsi [*](13*Bar. 4, 19—22 22*Esai. 40. 1—2 ) [*]( 3 psalmi-decimi om.av octaui decimi om.M zadik a decima oetaua v, om.O 4 in morem 0 5 defiuentesa oportune ASPmlRT oportunam GM 6 eonsolationem-sunt OPs-l.mla (om. et) v. om. eel. consoiatione] eonsolationem GM cousolationis NT 7 quia AR 10 et om.AOv 12 clamabat 0 14 sum] add. et Rm2 exue Pml pr. stola GMNa 17 deum a extnhit ASml 19 uestrontm Mml 21 his genus G iis v 22 isaiae GMO(v) alt. consolamini om.AGNPR 24 corde M 26 quia 0 )

releuantur solutione poenarum qui non absoluuntur commendatione meritorum. tertium est, cum lacrimis crimen abluitur, ut est illud: discedite a me omnes qui operamini iniquitatem, quoniam exaudiuit dominus uocem fletus mei. quod etiam hoc loco et plerisque locis in libro Psalmorum facile repperitur.

Consolatio igitur prima ordine, quoniam non obliuiscitur deus facere misericordiam neque in aeternum proicit quos putauerit cohercendos. secunda. quod decursis suppliciis, quae propter peccata nostra tolerauimus, ad ueniam pertinemus.

unde nonnulli philosophi disputarunt obesse inprobis absolutionem, prodesse mortem, quod in illa incentiuum sit delinquendi, in morte autem finis peccati. quod adsumptum esse de nostris cui dubium. cum in Prouerbiis Salomonis sit: qui parcit baculo, odit filium suum, c astigat autem dominus quem diligit. et infra: flagellum equo et stimulus asino imperat, uirga autem nationi inprudenti? poena enim corrigit et emendat errantem. si talis est qui emendari non queat.