Expositio Psalmi CXVIII

tempus est faciendi, ut si ingrauescente aeeritune alicuius incommodi curras ad medicum, ut citius ueniat, ne postea subuenire non possit. medicus enim tunc amplius desideratur, cum grauis incubuerit aegritudo languenti. ergo cum uideat in spiritu sanctus propheta praeuaricationes populi, luxuriam delicias dolos fraudes auaritiam temulentiam, quasi pro nobis interueniat, currit ad Christum, quem solum tantis sciebat subuenire posse peccatis, urget ut ueniat nec patitur fieri moras.

tempus, inquit, faciendi, domine, hoc est: ut pro nobis crucem ascendas, mortem subeas. totus in periculum ultimum mundus urgetur: ueni ut tollas peccatum mundi. ueniat uita morientibus, ueniat resurrec-tio iam sepultis. factum tuum subueniat, quoniam nec tua praecepta prodesse potuerunt. in lege praeceptum est, in euangelio ministerum.

Caecus omnis populus proprium non uidebat auctorem, claudus erat mundus et titubante uestigio fidei fluctuabat. non erat qui malagma inponeret neque oleum neque alligaturam. omne patrimonium suum in medicos erogauerat mulier illa euangelica, speciem habens congregationis humanae quae coibat ex gentibus, nec fluentem sanguinem et inueteratae passionis letale profluuium poterant saeculi huius medici restringere.