Expositio Psalmi CXVIII

Hoc igitur loco maiore quodam familiaritatis usu potiora praesumens ait: fac cum seruo tuo secundum misericordiam tuam et iustitias tuas doce me. misericordiam deferri sibi poscit, iustitias doceri. alibi quoque [id est in posterioribus] habes hunc sensum: et ne intres in iudicium cum seruo tuo. etenim nostrorum conscii peccatorum misericordiam magis petere dei nostri quam iustitiam inplorare debemus; alia ueniam largitur, alia examen inpertit. ..

quae spes hominibus certandi apud eum, quem occulta non fallunt, quem latere peccata non possunt? ideoque sciens eius potentiam, qui hominem non timeret, ait: tibi soli peccaui. non potest hoc iustus negare, quia nemo sine peccato, non potest rex, quia, etsi leges in potestate habet, ut inpune delinquat, deo tamen subditus est, immo plus ipse debet, cui plus commissum est.

Hoc ergo dicit: \'fac cum seruo tuo secundum misericordiam tuam, quia, etsi quid boni feci, plura debeo quasi seruus\'. non uno facto seruus absoluitur, quia nemo seruum habens arantem aut oues pascentem dicit illi: transi, recumbe, sed dicit illi: para quod cenem et praecinge te et ministra mihi. numquid gratiam habet seruus, si fecit quod imperatum est ei?