Expositio Psalmi CXVIII

bene autem caelestis seruatur praerogatiua clementiae, quia nullum repellit, sed quicumque noluerint peccata propria confiteri, ipsi discedunt a domino deo nostro. denique ille discessit, qui peregre profectus omne quod acceperat a patre fidei et gratiae patrimonium dissipauit. et quia eum discessisse paenituit, postea est regressus ad patrem, quem reliquerat, cum peccatum proprium nollet fateri.

non ergo interuallo locorum deus relinquitur, sed prauitate morum et deformitate gestorum. discedit a domino qui se elongat ab eo, quemadmodum audita praesentia dei Adam latere cupiebat. sed discedens a domino salutem habere non poterat, quoniam scriptum est: ecce qui elongant se abs te peribunt. unusquisque igitur suis studiis sese aut mngit aut separat.

denique quam plerosque nec locorum interualla secernant uel finitima et uicina conectant, indicio est, quia sunt plerique in corpore siti, qui peregrinantur a corpore et adsunt deo, ut ille, qui dicente deo: quem mittam? respondit: ecce ego, mitte me. audet et Paulus adesse deo, quia nihil in se praeter carnis materiam uidebat esse corporeum. exiuit et Cain a facie dei, postquam commisso parricidio gerendam peccatorum suorum paenitentiam non putauit.