Expositio Psalmi CXVIII
Ambrose, Saint, Bishop of Milan
Ambrose. Sanctii Ambrosii Opera, Pars Quinta (Corpus scriptorum ecclesiasticorum Latinorum, Volume 62). Petschenig, Michael, editor. Vienna; Leipzig: F. Tempsky; G. Freytag, 1913.
sciebat hoc sibi ad gloriam fructuosum, hoc ad custodiam salutis tutum, ut frequentibus exercitiis iusti pietas confirmaretur; cito enim fides inexercitata languescit et crebris otiosa temptatur incommodis. remissas excubias callidus insidiator inrumpit, adsuetum autem bello uirum externa fraus instruit et ad gloriosae prouehit palmam uictoriae. pax ergo fideli corruptelae materia est.
Quam pulchre nobis persecutionis processere tempora! intentus sicut medicus erat intimae ad deum mentis affectus. illi adhaerebat nec ullas cogitationes obstrepentes sibi precantis animus sentiebat. totis uisceribus fundebatur oratio et quidam miscebatur [*]( 2 cf. Eph. 6, 12 8*11 Tim. 3, 12 12*Ps. 118, 86 13 Ioh. 15, 20 24 persecutwnis] Iustinae anno 386 ) [*]( 2 persecuntur NORa 3 omnis Rml persecutoribus] add. sunt Mm2 4 persecutionibus b persecutoribus codd. af.i 5 persecationibus Rml 7 uolumus a definitum (om. sententia) 0 8 pie uiuere uolunt M 9 pr. persecutionem 0 his P alt. persecutiones NPRav 11 persecuntur NOPR desunt 0 12 desidierit M desiderat Oml desideret Om2av 14 persecuntur O 17 sciebat] add. euim 0 hoc] add. solum Mm2N Pa 19 commendaretur 0 22 ad Rs.l.m1. om. cet. a paima MNOPa fidei JIN av 24 precessere M tempora praecessere 0 25 erat sicut mendicus (sic Mm2NO)v 26 sibi om.NT praedicantis GNPR animuspraedicantisO )
cotidiana meditatio habebat iam contemptum periculi et usum calcandae mortis receperat. quod amisimus exercitium, temptant otia quos bella non fregerant. periculosa igitur et pacis otia; in pace plures persecutiones esse coeperunt. nullus erat tempore persecutionis adulator qui callida mentem adulatione temptaret.
non uacabat animo corporis delectatione dissolui et huiusmodi quae secundis rebus excitari solent admittere passiones. ideo apostoli cum caederentur includerentur, exultabant, quod illis iniuriis aeternae gratiae meritum lucrabantur, qui digni fuerant pro Christi nomine iniurias sustinere. non illis erat cura de patrimonio, studium de potestatibus et honoribus, non de praelatione, quae etiam iustos exagitare consueuit, sed ille se praeferri putabat, qui esset pluribus uerberibus flagellatus.