Epigrammata

Martial

Martial. M. Valerii Martialis Epigrammata. Heraeus, Wilhelm, editor; Borovskij, Jacobus, editor. Stuttgart: Teubner, 1925. Reprinted with corrections in 1976.

  1. Nec crus compede lubricum decenni,
  2. Nec ruptae recutita colla mulae,
  3. Nec quae Flaminiam secant salebrae,
  4. Nec qui litoribus nitent lapilli,
  5. Nec Tusca ligo vinea politus,
  6. Nec pallens toga mortui tribulis,
  7. Nec pigri rota quassa mulionis,
  8. Nec rasum cavea latus visontis,
  9. Nec dens iam senior ferocis apri.
  10. Res una est tamen: ipse non negabit,
  11. Culus tritior Hedyli lacernis.
  1. Nympha sacri regina lacus, cui grata Sabinus
  2. Et mansura pio munere templa dedit,
  3. Sic montana tuos semper colat Umbria fontes,
  4. Nec tua Baianas Sassina malit aquas:
  5. Excipe sollicitos placide, mea dona, libellos;
  6. Tu fueris Musis Pegasis unda meis.—
  7. 'Nympharum templis quisquis sua carmina donat,
  8. Quid fieri libris debeat, ipse monet.'
  1. In Saeptis Mamurra diu multumque vagatus,
  2. Hic ubi Roma suas aurea vexat opes,
  3. Inspexit molles pueros oculisque comedit,
  4. Non hos, quos primae prostituere casae,
  5. Sed quos arcanae servant tabulata catastae
  6. Et quos non populus nec mea turba videt.
  7. Inde satur mensas et opertos exuit orbes
  8. Expositumque alte pingue poposcit ebur,
  9. Et testudineum mensus quater hexaclinon
  10. Ingemuit citro non satis esse suo.
  11. Consuluit nares, an olerent aera Corinthon,
  12. Culpavit statuas et, Polyclite, tuas,
  13. Et turbata brevi questus crystallina vitro
  14. Murrina signavit seposuitque decem
  15. Expendit veteres calathos et si qua fuerunt
  16. Pocula Mentorea nobilitata manu,
  17. Et viridis picto gemmas numeravit in auro,
  18. Quidquid et a nivea grandius aure sonat.
  19. Sardonychas vero mensa quaesivit in omni
  20. Et pretium magnis fecit iaspidibus.
  21. Undecima lassus cum iam discederet hora,
  22. Asse duos calices emit et ipse tulit.
  1. Seu tu Paestanis genita es seu Tiburis arvis,
  2. Seu rubuit tellus Tuscula flore tuo,
  3. Seu Praenestino te vilica legit in horto,
  4. Seu modo Campani gloria ruris eras:
  5. Pulchrior ut nostro videare corona Sabino,
  6. De Nomentano te putet esse meo.
  1. In Tartesiacis domus est notissima terris,
  2. Qua dives placidum Corduba Baetin amat,
  3. Vellera nativo pallent ubi flava metallo
  4. Et linit Hesperium brattea viva pecus.
  5. Aedibus in mediis totos amplexa penates
  6. Stat platanus densis Caesariana comis,
  7. Hospitis invicti posuit quam dextera felix,
  8. Coepit et ex illa crescere virga manu.
  9. Auctorem dominumque nemus sentire videtur:
  10. Sic viret et ramis sidera celsa petit.
  11. Saepe sub hac madidi luserunt arbore Fauni,
  12. Terruit et tacitam fistula sera domum;
  13. Dumque fugit solos nocturnum Pana per agros,
  14. Saepe sub hac latuit rustica fronde Dryas.
  15. Atque oluere lares comissatore Lyaeo,
  16. Crevit et effuso laetior umbra mero;
  17. Hesternisque rubens deiecta est herba coronis,
  18. Atque suas potuit dicere nemo rosas.
  19. O dilecta deis, o magni Caesaris arbor,
  20. Ne metuas ferrum sacrilegosque focos.
  21. Perpetuos sperare licet tibi frondis honores:
  22. Non Pompeianae te posuere manus.
  1. Tinctis murice vestibus quod omni
  2. Et nocte utitur et die Philaenis,
  3. Non est ambitiosa nec superba:
  4. Delectatur odore, non colore.
  1. Ad cenam invitant omnes te, Phoebe, cinaedi.
  2. Mentula quem pascit, non, puto, purus homo est.
  1. Herculis in magni voltus descendere Caesar
  2. Dignatus Latiae dat nova templa viae,
  3. Qua, Triviae nemorosa petit dum regna, viator
  4. Octavum domina marmor ab urbe legit.
  5. Ante colebatur votis et sanguine largo,
  6. Maiorem Alciden nunc minor ipse colit.
  7. Hunc magnas rogat alter opes, rogat alter honores;
  8. Illi securus vota minora facit.
  1. Alcide, Latio nunc agnoscende Tonanti,
  2. Postquam pulchra dei Caesaris ora geris,
  3. Si tibi tunc isti vultus habitusque fuissent,
  4. Cesserunt manibus cum fera monstra tuis:
  5. Argolico famulum non te servire tyranno
  6. Vidissent gentes saevaque regna pati,
  7. Sed tu iussisses Eurysthea; nec tibi fallax
  8. Portasset Nessi perfida dona Lichas,
  9. Oetaei sine lege rogi securus adisses
  10. Astra patris summi, quae tibi poena dedit;
  11. Lydia nec dominae traxisses pensa superbae,
  12. Nec Styga vidisses Tartareumque canem.
  13. Nunc tibi Iuno favet, nunc te tua diligit Hebe;
  14. Nunc te si videat nympha, remittet Hylan.
  1. Uxor cum tibi sit formosa, pudica, puella,
  2. Quo tibi natorum iura, Fabulle, trium?
  3. Quod petis a nostro supplex dominoque deoque,
  4. Tu dabis ipse tibi, si potes arrigere.
  1. Lascivam tota possedi nocte puellam,
  2. Cuius nequitias vincere nemo potest.
  3. Fessus mille modis illud puerile poposci:
  4. Ante preces totas primaque verba dedit.
  5. Inprobius quiddam ridensque rubensque rogavi:
  6. Pollicitast nulla luxuriosa mora.
  7. Sed mihi pura fuit; tibi non erit, Aeschyle, si vis
  8. Accipere hoc munus condicione mala.
  1. Quid tibi nobiscum est, ludi scelerate magister,
  2. Invisum pueris virginibusque caput?
  3. Nondum cristati rupere silentia galli:
  4. Murmure iam saevo verberibusque tonas.
  5. Tam grave percussis incudibus aera resultant,
  6. Causidicum medio cum faber aptat equo;
  7. Mitior in magno clamor furit amphitheatro,
  8. Vincenti parmae cum sua turba favet.
  9. Vicini somnum—non tota nocte—rogamus:
  10. Nam vigilare leve est, pervigilare grave est.
  11. Discipulos dimitte tuos. Vis, garrule, quantum
  12. Accipis ut clames, accipere ut taceas?
  1. Cum futuis, Polycharme, soles in fine cacare.
  2. Cum pedicaris, quid, Polycharme, facis?
  1. Dixerat 'o mores! o tempora!' Tullius olim,
  2. Sacrilegum strueret cum Catilina nefas,
  3. Cum gener atque socer diris concurreret armis
  4. Maestaque civili caede maderet humus.
  5. Cur nunc 'o mores!', cur nunc 'o tempora!' dicis?
  6. Quod tibi non placeat, Caeciliane, quid est?
  7. Nulla ducum feritas, nulla est insania ferri;
  8. Pace frui certa laetitiaque licet.
  9. Non nostri faciunt, tibi quod tua tempora sordent,
  10. Sed faciunt mores, Caeciliane, tui.
  1. Massyli leo fama iugi pecorisque maritus
  2. Lanigeri mirum qua coiere fide.
  3. Ipse licet videas, cavea stabulantur in una
  4. Et pariter socias carpit uterque dapes:
  5. Nec fetu nemorum gaudent nec mitibus herbis,
  6. Concordem satiat sed rudis agna famem.
  7. Quid meruit terror Nemees, quid portitor Helles,
  8. Ut niteant celsi lucida signa poli?
  9. Sidera si possent pecudesque feraeque mereri,
  10. Hic aries astris, hic leo dignus erat.
  1. Liber, Amyclaea frontem vittate corona,
  2. Qui quatis Ausonia verbera Graia manu,
  3. Clusa mihi texto cum prandia vimine mittas,
  4. Cur comitata dapes nulla lagona venit?
  5. Atqui digna tuo si nomine munera ferres,
  6. Scis, puto, debuerint quae mihi dona dari.
  1. Dentibus antiquas solitus producere pelles
  2. Et mordere luto putre vetusque solum,
  3. Praenestina tenes decepti regna patroni,
  4. In quibus indignor si tibi cella fuit;
  5. Rumpis et ardenti madidus crystalla Falerno,
  6. Et pruris domini cum Ganymede tui.
  7. At me litterulas stulti docuere parentes:
  8. Quid cum grammaticis rhetoribusque mihi?
  9. Frange leves calamos et scinde, Thalia, libellos,
  10. Si dare sutori calceus ista potest.
  1. Effigiem tantum pueri pictura Camoni
  2. Servat, et infantis parva figura manet.
  3. Florentes nulla signavit imagine voltus,
  4. Dum timet ora pius muta videre pater.
  1. Non silice duro structilive caemento,
  2. Nec latere cocto, quo Samiramis longam
  3. Babylona cinxit, Tucca balneum fecit:
  4. Sed strage nemorum pineaque conpage,
  5. Ut navigare Tucca balneo possit.
  6. Idem beatas lautus extruit thermas
  7. De marmore omni, quod Carystos invenit,
  8. Quod Phrygia Synnas, Afra quod Nomas misit,
  9. Et quod virenti fonte lavit Eurotas.
  10. Sed ligna desunt: subice balneum thermis.
  1. Haec sunt illa mei quae cernitis ora Camoni,
  2. Haec pueri facies primaque forma fuit.
  3. Creverat hic vultus bis denis fortior annis,
  4. Gaudebatque suas pingere barba genas,
  5. Et libata semel summos modo purpura cultros
  6. Sparserat: invidit de tribus una soror
  7. Et festinatis incidit stamina pensis,
  8. Absentemque patri rettulit urna rogum.
  9. Sed ne sola tamen puerum pictura loquatur,