Epigrammata
Martial
Martial. M. Valerii Martialis Epigrammata. Heraeus, Wilhelm, editor; Borovskij, Jacobus, editor. Stuttgart: Teubner, 1925. Reprinted with corrections in 1976.
- Pro Polluce mones Castora ne redeat.
- Si credis mihi, Quinte, quod mereris,
- Natales, Ovidi, tuas Aprilis
- Ut nostras amo Martias Kalendas.
- Felix utraque lux diesque nobis
- Signandi melioribus lapillis!
- Hic vitam tribuit, sed hic amicum.
- Plus dant, Quinte, mihi tuae Kalendae.
- Natali tibi, Quinte, tuo dare parva volebam
- Munera; tu prohibes: inperiosus homo es.
- Parendum est monitis, fiat quod uterque volemus
- Et quod utrumque iuvat: tu mihi, Quinte, dato.
- Si mihi Picena turdus palleret oliva,
- Tenderet aut nostras silva Sabina plagas,
- Aut crescente levis traheretur harundine praeda
- Pinguis et inplicitas virga teneret aves:
- Cara daret sollemne tibi cognatio munus,
- Nec frater nobis nec prior esset avus.
- Nunc sturnos inopes fringuillarumque querellas
- Audit et arguto passere vernat ager;
- Inde salutatus picae respondet arator,
- Hinc prope summa rapax miluus astra volat.
- Mittimus ergo tibi parvae munuscula chortis:
- Qualia si recipis, saepe propinquus eris.
- Luce propinquorum, qua plurima mittitur ales,
- Dum Stellae turdos, dum tibi, Flacce, paro,
- Succurrit nobis ingens onerosaque turba,
- In qua se primum quisque meumque putat.
- Demeruisse duos votum est; offendere plures
- Vix tutum; multis mittere dona grave est.
- Qua possum sola veniam ratione merebor:
- Nec Stellae turdos nec tibi, Flacce, dabo.
- Spendophoros Libycas domini petit armiger urbis:
- Quae puero dones tela, Cupido, para,
- Illa quibus iuvenes figis mollesque puellas:
- Sit tamen in tenera levis et hasta manu.
- Loricam clipeumque tibi galeamque remitto;
- Tutus ut invadat proelia, nudus eat:
- Non iaculo, non ense fuit laesusve sagitta,
- Casside dum liber Parthenopaeus erat.
- Quisquis ab hoc fuerit fixus, morietur amore.
- O felix, si quem tam bona fata manent!
- Dum puer es, redeas, dum vultu lubricus, et te
- Non Libye faciat, sed tua Roma virum.
- Nil est tritius Hedyli lacernis:
- Non ansae veterum Corinthiorum,
- Nec crus compede lubricum decenni,
- Nec ruptae recutita colla mulae,
- Nec quae Flaminiam secant salebrae,
- Nec qui litoribus nitent lapilli,
- Nec Tusca ligo vinea politus,
- Nec pallens toga mortui tribulis,
- Nec pigri rota quassa mulionis,
- Nec rasum cavea latus visontis,
- Nec dens iam senior ferocis apri.
- Res una est tamen: ipse non negabit,
- Culus tritior Hedyli lacernis.
- Nympha sacri regina lacus, cui grata Sabinus
- Et mansura pio munere templa dedit,
- Sic montana tuos semper colat Umbria fontes,
- Nec tua Baianas Sassina malit aquas:
- Excipe sollicitos placide, mea dona, libellos;
- Tu fueris Musis Pegasis unda meis.—
- 'Nympharum templis quisquis sua carmina donat,
- Quid fieri libris debeat, ipse monet.'
- In Saeptis Mamurra diu multumque vagatus,
- Hic ubi Roma suas aurea vexat opes,
- Inspexit molles pueros oculisque comedit,
- Non hos, quos primae prostituere casae,
- Sed quos arcanae servant tabulata catastae
- Et quos non populus nec mea turba videt.
- Inde satur mensas et opertos exuit orbes
- Expositumque alte pingue poposcit ebur,
- Et testudineum mensus quater hexaclinon
- Ingemuit citro non satis esse suo.
- Consuluit nares, an olerent aera Corinthon,
- Culpavit statuas et, Polyclite, tuas,
- Et turbata brevi questus crystallina vitro
- Murrina signavit seposuitque decem
- Expendit veteres calathos et si qua fuerunt
- Pocula Mentorea nobilitata manu,
- Et viridis picto gemmas numeravit in auro,
- Quidquid et a nivea grandius aure sonat.
- Sardonychas vero mensa quaesivit in omni
- Et pretium magnis fecit iaspidibus.
- Undecima lassus cum iam discederet hora,