Epigrammata

Martial

Martial. M. Valerii Martialis Epigrammata. Heraeus, Wilhelm, editor; Borovskij, Jacobus, editor. Stuttgart: Teubner, 1925. Reprinted with corrections in 1976.

  1. Saxa senis, dices 'Durior ipse fuit.'
  2. Et licet haec addas: 'Potuit qui talia ferre,
  3. Humanum merito finxerat ille genus.'
  1. Gellius aedificat semper: modo limina ponit,
  2. Nunc foribus claves aptat emitque seras,
  3. Nunc has, nunc illas reficit mutatque fenestras;
  4. Dum tantum aedificet, quidlibet ille facit—
  5. Oranti nummos ut dicere possit amico
  6. Unum illud verbum Gellius 'Aedifico.'
  1. Democritos, Zenonas inexplicitosque Platonas
  2. Quidquid et hirsutis squalet imaginibus,
  3. Sic quasi Pythagorae loqueris successor et heres.
  4. Praependet sane nec tibi barba minor:
  5. Sed quod et hircosis serum est et turpe pilosis,
  6. In molli rigidam clune libenter habes.
  7. Tu, qui sectarum causas et pondera nosti,
  8. Dic mihi, percidi, Pannyche, dogma quod est?
  1. Heredem cum me partis tibi, Garrice, quartae
  2. Per tua iurares sacra caputque tuum,
  3. Credidimus,—quis enim damnet sua vota libenter?—
  4. Et spem muneribus fovimus usque datis.
  5. Inter quae rari Laurentem ponderis aprum
  6. Misimus: Aetola de Calydone putes.
  7. At tu continuo populumque patresque vocasti,
  8. Ructat adhuc aprum pallida Roma meum:
  9. Ipse ego,—quis credat?—conviva nec ultimus haesi,
  10. Sed nec costa data est caudave missa mihi.
  11. De quadrante tuo quid sperem, Garrice? Nulla
  12. De nostro nobis uncia venit apro.
  1. Haec est illa meis multum cantata libellis,
  2. Quam meus edidicit lector amatque togam.
  3. Partheniana fuit quondam, memorabile vatis
  4. Munus: in hac ibam conspiciendus eques,
  5. Dum nova, dum nitida fulgebat splendida lana,
  6. Dumque erat auctoris nomine digna sui:
  7. Nunc anus et tremulo vix accipienda tribuli,
  8. Quam possis niveam dicere iure tuo.
  9. Quid non longa dies, quid non consumitis anni?
  10. Haec toga iam non est Partheniana, mea est.
  1. Ingenium mihi, Gaure, probas sic esse pusillum,
  2. Carmina quod faciam, quae brevitate placent.
  3. Confiteor. Sed tu bis senis grandia libris
  4. Qui scribis Priami proelia, magnus homo es?
  5. Nos facimus Bruti puerum, nos Langona vivum:
  6. Tu magnus luteum, Gaure, Giganta facis.
  1. Quod semper superos invito fratre rogasti,
  2. Hoc, Lucane, tibi contigit, ante mori.
  3. Invidet ille tibi; Stygias nam Tullus ad umbras
  4. Optabat, quamvis sit minor, ire prior.
  5. Tu colis Elysios nemorisque habitator amoeni
  6. Esse tuo primum nunc sine fratre cupis;
  7. Et si iam nitidis alternus venit ab astris,
  8. Pro Polluce mones Castora ne redeat.
  1. Si credis mihi, Quinte, quod mereris,
  2. Natales, Ovidi, tuas Aprilis
  3. Ut nostras amo Martias Kalendas.
  4. Felix utraque lux diesque nobis
  5. Signandi melioribus lapillis!
  6. Hic vitam tribuit, sed hic amicum.
  7. Plus dant, Quinte, mihi tuae Kalendae.
  1. Natali tibi, Quinte, tuo dare parva volebam
  2. Munera; tu prohibes: inperiosus homo es.
  3. Parendum est monitis, fiat quod uterque volemus
  4. Et quod utrumque iuvat: tu mihi, Quinte, dato.
  1. Si mihi Picena turdus palleret oliva,
  2. Tenderet aut nostras silva Sabina plagas,
  3. Aut crescente levis traheretur harundine praeda
  4. Pinguis et inplicitas virga teneret aves:
  5. Cara daret sollemne tibi cognatio munus,
  6. Nec frater nobis nec prior esset avus.
  7. Nunc sturnos inopes fringuillarumque querellas
  8. Audit et arguto passere vernat ager;
  9. Inde salutatus picae respondet arator,
  10. Hinc prope summa rapax miluus astra volat.
  11. Mittimus ergo tibi parvae munuscula chortis:
  12. Qualia si recipis, saepe propinquus eris.
  1. Luce propinquorum, qua plurima mittitur ales,
  2. Dum Stellae turdos, dum tibi, Flacce, paro,
  3. Succurrit nobis ingens onerosaque turba,
  4. In qua se primum quisque meumque putat.
  5. Demeruisse duos votum est; offendere plures
  6. Vix tutum; multis mittere dona grave est.
  7. Qua possum sola veniam ratione merebor:
  8. Nec Stellae turdos nec tibi, Flacce, dabo.
  1. Spendophoros Libycas domini petit armiger urbis:
  2. Quae puero dones tela, Cupido, para,
  3. Illa quibus iuvenes figis mollesque puellas:
  4. Sit tamen in tenera levis et hasta manu.
  5. Loricam clipeumque tibi galeamque remitto;
  6. Tutus ut invadat proelia, nudus eat:
  7. Non iaculo, non ense fuit laesusve sagitta,
  8. Casside dum liber Parthenopaeus erat.
  9. Quisquis ab hoc fuerit fixus, morietur amore.
  10. O felix, si quem tam bona fata manent!
  11. Dum puer es, redeas, dum vultu lubricus, et te
  12. Non Libye faciat, sed tua Roma virum.
  1. Nil est tritius Hedyli lacernis:
  2. Non ansae veterum Corinthiorum,
  3. Nec crus compede lubricum decenni,
  4. Nec ruptae recutita colla mulae,
  5. Nec quae Flaminiam secant salebrae,
  6. Nec qui litoribus nitent lapilli,
  7. Nec Tusca ligo vinea politus,
  8. Nec pallens toga mortui tribulis,
  9. Nec pigri rota quassa mulionis,
  10. Nec rasum cavea latus visontis,
  11. Nec dens iam senior ferocis apri.
  12. Res una est tamen: ipse non negabit,
  13. Culus tritior Hedyli lacernis.
  1. Nympha sacri regina lacus, cui grata Sabinus
  2. Et mansura pio munere templa dedit,
  3. Sic montana tuos semper colat Umbria fontes,
  4. Nec tua Baianas Sassina malit aquas:
  5. Excipe sollicitos placide, mea dona, libellos;
  6. Tu fueris Musis Pegasis unda meis.—
  7. 'Nympharum templis quisquis sua carmina donat,
  8. Quid fieri libris debeat, ipse monet.'
  1. In Saeptis Mamurra diu multumque vagatus,