Epigrammata
Martial
Martial. M. Valerii Martialis Epigrammata. Heraeus, Wilhelm, editor; Borovskij, Jacobus, editor. Stuttgart: Teubner, 1925. Reprinted with corrections in 1976.
- Hanc volo, quae pariter sufficit una tribus.
- Poscentem nummos et grandia verba sonantem
- Possideat crassae mentula Burdigalae.
- Audieris in quo, Flacce, balneo plausum,
- Maronis illic esse mentulam scito.
- Iuppiter Idaei risit mendacia busti,
- Dum videt Augusti Flavia templa poli,
- Atque inter mensas largo iam nectare fusus,
- Pocula cum Marti traderet ipse suo,
- Respiciens Phoebum pariter Phoebique sororem,
- Cum quibus Alcides et pius Arcas erat:
- 'Gnosia vos' inquit 'nobis monumenta dedistis:
- Cernite, quam plus sit, Caesaris esse patrem.'
- Artibus his semper cenam, Philomuse, mereris,
- Plurima dum fingis, sed quasi vera refers.
- Scis, quid in Arsacia Pacorus deliberet aula,
- Rhenanam numeras Sarmaticamque manum,
- Verba ducis Daci chartis mandata resignas,
- Victricem laurum quam venit ante vides,
- Scis, quotiens Phario madeat Iove fusca Syene,
- Scis, quota de Libyco litore puppis eat,
- Cuius Iuleae capiti nascantur olivae,
- Destinet aetherius cui sua serta pater.
- Tolle tuas artes; hodie cenabis apud me
- Hac lege, ut narres nil, Philomuse, novi.
- Viderat Ausonium posito modo crine ministrum
- Phryx puer, alterius gaudia nota Iovis:
- 'Quod tuus, ecce, suo Caesar permisit ephebo,
- Tu permitte tuo, maxime rector' ait;
- 'Iam mihi prima latet longis lanugo capillis,
- Iam tua me ridet Iuno vocatque virum.'
- Cui pater aetherius 'Puer o dulcissime,' dixit,
- 'Non ego, quod poscis, res negat ipsa tibi:
- Caesar habet noster similis tibi mille ministros
- Tantaque sidereos vix capit aula mares;
- At tibi si dederit vultus coma tonsa viriles,
- Quis mihi, qui nectar misceat, alter erit?'
- Cum sis ipsa domi mediaque ornere Subura,
- Fiant absentes et tibi, Galla, comae,
- Nec dentes aliter quam Serica nocte reponas,
- Et iaceas centum condita pyxidibus,
- Nec tecum facies tua dormiat, innuis illo,
- Quod tibi prolatum est mane, supercilio,
- Et te nulla movet cani reverentia cunni,
- Quem potes inter avos iam numerare tuos.
- Promittis sescenta tamen; sed mentula surda est,
- Et sit lusca licet, te tamen illa videt.
- Summa licet velox, Agathine, pericula ludas,
- Non tamen efficies, ut tibi parma cadat.
- Nolentem sequitur, tenuisque reversa per auras
- Vel pede vel tergo, crine vel ungue sedet;
- Lubrica Corycio quamvis sint pulpita nimbo
- Et rapiant celeres vela negata Noti,
- Securos pueri neglecta perambulat artus,
- Et nocet artifici ventus et unda nihil.
- Ut peccare velis, cum feceris omnia, falli
- Non potes: arte opus est, ut tibi parma cadat.
- Prima Palatino lux est haec orta Tonanti,
- Optasset Cybele qua peperisse Iovem;
- Hac et sancta mei genita est Caesonia Rufi:
- Plus debet matri nulla puella suae.
- Laetatur gemina votorum sorte maritus,
- Contigit hunc illi quod bis amare diem.
- Tarpeias Diodorus ad coronas
- Romam cum peteret Pharo relicta,
- Vovit pro reditu viri Philaenis,
- Illam lingeret ut puella simplex,
- Quam castae quoque diligunt Sabinae.
- Dispersa rate tristibus procellis
- Mersus fluctibus obrutusque ponto
- Ad votum Diodorus enatavit.
- O tardus nimis et piger maritus!
- Hoc in litore si puella votum
- Fecisset mea, protinus redissem.
- Pontice, quod numquam futuis, sed paelice laeva
- Uteris et Veneri servit amica manus,
- Hoc nihil esse putas? scelus est, mihi crede, sed ingens,
- Quantum vix animo concipis ipse tuo.
- Nempe semel futuit, generaret Horatius ut tres,
- Mars semel, ut geminos Ilia casta daret:
- Omnia perdiderat, si masturbatus uterque
- Mandasset manibus gaudia foeda suis.
- Ipsam crede tibi naturam dicere rerum:
- 'Istud quod digitis, Pontice, perdis, homo est.'
- Campis dives Apollo sic Myrinis,
- Sic semper senibus fruare cycnis,