Epigrammata

Martial

Martial. M. Valerii Martialis Epigrammata. Heraeus, Wilhelm, editor; Borovskij, Jacobus, editor. Stuttgart: Teubner, 1925. Reprinted with corrections in 1976.

  1. Fama est arguti Nemesis formosa Tibulli;
  2. Lesbia dictavit, docte Catulle, tibi:
  3. Non me Paeligni nec spernet Mantua vatem,
  4. Si qua Corinna mihi, si quis Alexis erit.
  1. Oplomachus nunc es, fueras opthalmicus ante.
  2. Fecisti medicus quod facis oplomachus.
  1. Dum repetit sera conductos nocte penates
  2. Lingonus a Tecta Flaminiaque recens,
  3. Expulit offenso vitiatum pollice talum
  4. Et iacuit toto corpore fusus humi.
  5. Quid faceret Gallus, qua se ratione moveret?
  6. Ingenti domino servulus unus erat,
  7. Tam macer, ut minimam posset vix ferre lucernam:
  8. Succurrit misero casus opemque tulit.
  9. Quattuor inscripti portabant vile cadaver,
  10. Accipit infelix qualia mille rogus;
  11. Hos comes invalidus summissa voce precatur,
  12. Ut quocumque velint, corpus inane ferant:
  13. Permutatur onus stipataque tollitur alte
  14. Grandis in angusta sarcina sandapila.
  15. Hic mihi de multis unus, Lucane, videtur,
  16. Cui merito dici 'mortue Galle' potest.
  1. 'Dic verum mihi, Marce, dic amabo;
  2. Nil est, quod magis audiam libenter.'
  3. Sic et cum recitas tuos libellos,
  4. Et causam quotiens agis clientis,
  5. Oras, Gallice, me rogasque semper.
  6. Durum est me tibi, quod petis, negare.
  7. Vero verius ergo quid sit, audi:
  8. Verum, Gallice, non libenter audis.
  1. Liber, amicorum dulcissima cura tuorum,
  2. Liber, in aeterna vivere digne rosa,
  3. Si sapis, Assyrio semper tibi crinis amomo
  4. Splendeat et cingant florea serta caput;
  5. Candida nigrescant vetulo crystalla Falerno
  6. Et caleat blando mollis amore torus.
  7. Qui sic vel medio finitus vixit in aevo,
  8. Longior huic facta est, quam data vita fuit.
  1. Quos cuperet Phlegraea suos victoria ludos,
  2. Indica quos cuperet pompa, Lyaee, tuos,
  3. Fecit Hyperborei celebrator Stella triumphi,
  4. O pudor! o pietas! et putat esse parum.
  5. Non illi satis est turbato sordidus auro
  6. Hermus et Hesperio qui sonat orbe Tagus.
  7. Omnis habet sua dona dies: nec linea dives
  8. Cessat, et in populum multa rapina cadit;
  9. Nunc veniunt subitis lasciva nomismata nimbis,
  10. Nunc dat spectatas tessera larga feras,
  11. Nunc implere sinus securos gaudet et absens
  12. Sortitur dominos, ne laceretur, avis.
  13. Quid numerem currus ter denaque praemia palmae,
  14. Quae dare non semper consul uterque solet?
  15. Omnia sed, Caesar, tanto superantur honore,
  16. Quod spectatorem te tua laurus habet.
  1. Omnes aut vetulas habes amicas
  2. Aut turpes vetulisque foediores.
  3. Has ducis comites trahisque tecum
  4. Per convivia, porticus, theatra.
  5. Sic formosa, Fabulla, sic puella es.
  1. Sanctorum nobis miracula reddis avorum
  2. Nec pateris, Caesar, saecula cana mori,
  3. Cum veteres Latiae ritus renovantur harenae
  4. Et pugnat virtus simpliciore manu.
  5. Sic priscis servatur honos te praeside templis,
  6. Et casa tam culto sub Iove numen habet;
  7. Sic nova dum condis, revocas, Auguste, priora
  8. Debentur quae sunt quaeque fuere tibi.
  1. Non per mystica sacra Dindymenes,
  2. Nec per Niliacae bovem iuvencae,
  3. Nullos denique per deos deasque
  4. Iurat Gellia, sed per uniones.
  5. Hos amplectitur, hos perosculatur,
  6. Hos fratres vocat, hos vocat sorores,
  7. Hos natis amat acrius duobus.
  8. His si quo careat misella casu,
  9. Victuram negat esse se nec horam.
  10. Eheu, quam bene nunc, Papiriane,
  11. Annaei faceret manus Sereni!
  1. Dante tibi turba querulos, Auguste, libellos,
  2. Nos quoque quod domino carmina parva damus,
  3. Posse deum rebus pariter Musisque vacare
  4. Scimus, et haec etiam serta placere tibi.
  5. Fer vates, Auguste, tuos: nos gloria dulcis,
  6. Nos tua cura prior deliciaeque sumus.
  7. Non quercus te sola decet nec laurea Phoebi:
  8. Fiat et ex hedera civica nostra tibi.
  1. Have, mi Torani, frater carissime. Epigramma, quod
  2. extra ordinem paginarum est, ad Stertinium clarissimum
  3. virum scripsimus, qui imaginem meam ponere in biblio-
  4. theca sua voluit. De quo scribendum tibi putavi, ne
  5. ignorares, Avitus iste quis vocaretur. Vale et para ho-
  6. spitium.
  7. Note, licet nolis, sublimi pectore vates,
  8. Cui referet serus praemia digna cinis,
  9. Hoc tibi sub nostra breve carmen imagine vivat,
  10. Quam non obscuris iungis, Avite, viris:
  11. 'Ille ego sum nulli nugarum laude secundus,
  12. Quem non miraris, sed puto, lector, amas.
  13. Maiores maiora sonent: mihi parva locuto
  14. Sufficit in vestras saepe redire manus.'
  1. Dum Ianus hiemes, Domitianus autumnos,
  2. Augustus annis commodabit aestates,
  3. Dum grande famuli nomen adseret Rheni
  4. Germanicarum magna lux Kalendarum,
  5. Tarpeia summi saxa dum patris stabunt,
  6. Dum voce supplex dumque ture placabit
  7. Matrona divae dulce Iuliae numen:
  8. Manebit altum Flaviae decus gentis
  9. Cum sole et astris cumque luce Romana.
  10. Invicta quidquid condidit manus, caeli est.
  1. Pauper amicitiae cum sis, Lupe, non es amicae,
  2. Et queritur de te mentula sola nihil.
  3. Illa siligineis pinguescit adultera cunnis,
  4. Convivam pascit nigra farina tuum;
  5. Incensura nives dominae Setina liquantur,
  6. Nos bibimus Corsi pulla venena cadi;
  7. Empta tibi nox est fundis non tota paternis,
  8. Non sua desertus rura sodalis arat;