Epigrammata
Martial
Martial. M. Valerii Martialis Epigrammata. Heraeus, Wilhelm, editor; Borovskij, Jacobus, editor. Stuttgart: Teubner, 1925. Reprinted with corrections in 1976.
- Exigis, ut nostros donem tibi, Tucca, libellos.
- Non faciam: nam vis vendere, non legere.
- Cum Saxetani ponatur coda lacerti
- Et, bene si cenas, conchis inuncta tibi:
- Sumen, aprum, leporem, boletos, ostrea, mullos
- Mittis: habes nec cor, Papyle, nec genium.
- Potavi modo consulare vinum.
- Quaeris, quam vetus atque liberale?
- Prisco consule conditum: sed ipse,
- Qui ponebat, erat, Severe, consul.
- Quatenus Odrysios iam pax Romana triones
- Temperat et tetricae conticuere tubae,
- Hunc Marcellino poteris, Faustine, libellum
- Mittere: iam chartis, iam vacat ille iocis.
- Sed si parva tui munuscula quaeris amici
- Commendare, ferat carmina nostra puer:
- Non qualis Geticae satiatus lacte iuvencae
- Sarmatica rigido ludit in amne rota,
- Sed Mitylenaei roseus mangonis ephebus,
- Vel non caesus adhuc matre iubente Lacon.
- At tibi captivo famulus mittetur ab Histro,
- Qui Tiburtinas pascere possit oves.
- 'Triginta toto mala sunt epigrammata libro.'
- Si totidem bona sunt, Lause, bonus liber est.
- Menophili penem tam grandis fibula vestit,
- Ut sit comoedis omnibus una satis.
- Hunc ego credideram—nam saepe lavamur in unum—
- Sollicitum voci parcere, Flacce, suae:
- Dum ludit media populo spectante palaestra,
- Delapsa est misero fibula: verpus erat.
- Eutrapelus tonsor dum circuit ora Luperci
- Expingitque genas, altera barba subit.
- Dum mea Caecilio formatur imago Secundo
- Spirat et arguta picta tabella manu,
- I, liber, ad Geticam Peucen Histrumque iacentem:
- Haec loca perdomitis gentibus ille tenet.
- Parva dabis caro, sed dulcia dona, sodali:
- Certior in nostro carmine vultus erit;
- Casibus hic nullis, nullis delebilis annis
- Vivet, Apelleum cum morietur opus.
- Quod non insulse scribis tetrasticha quaedam,
- Disticha quod belle pauca, Sabelle, facis,
- Laudo, nec admiror. Facile est epigrammata belle
- Scribere, sed librum scribere difficile est.
- Ad natalicias dapes vocabar,
- Essem cum tibi, Sexte, non amicus:
- Quid factum est, rogo, quid repente factum est,
- Post tot pignora nostra, post tot annos
- Quod sum praeteritus vetus sodalis?
- Sed causam scio: nulla venit a me
- Hispani tibi libra pustulati
- Nec levis toga nec rudes lacernae.
- Non est sportula, quae negotiatur;
- Pascis munera, Sexte, non amicos.
- Iam dices mihi 'Vapulet vocator.'
- Si meus aurita gaudet lagalopece Flaccus,
- Si fruitur tristi Canius Aethiope;
- Publius exiguae si flagrat amore catellae,
- Si Cronius similem cercopithecon amat;
- Delectat Marium si perniciosus ichneumon,
- Pica salutatrix si tibi, Lause, placet;
- Si gelidum collo nectit Cadilla draconem,
- Luscinio tumulum si Telesilla dedit:
- Blanda Cupidinei cur non amet ora Labyrtae,
- Qui videt haec dominis monstra placere suis?
- Fertur habere meos, si vera est fama, libellos
- Inter delicias pulchra Vienna suas:
- Me legit omnis ibi senior iuvenisque puerque,
- Et coram tetrico casta puella viro.
- Hoc ego maluerim, quam si mea carmina cantent