Epigrammata
Martial
Martial. M. Valerii Martialis Epigrammata. Heraeus, Wilhelm, editor; Borovskij, Jacobus, editor. Stuttgart: Teubner, 1925. Reprinted with corrections in 1976.
- Pierios tantum vati placuisse recessus
- Credis et Aoniae Bacchica serta comae?
- Sacra coturnati non attigit ante Maronis,
- Implevit magni quam Ciceronis opus:
- Hunc miratur adhuc centum gravis hasta virorum,
- Hunc loquitur grato plurimus ore cliens.
- Postquam bis senis ingentem fascibus annum
- Rexerat, adserto qui sacer orbe fuit,
- Emeritos Musis et Phoebo tradidit annos,
- Proque suo celebrat nunc Helicona foro.
- Qui tonsor fueras tota notissimus urbe,
- Et post hoc dominae munere factus eques,
- Sicanias urbes Aetnaeaque regna petisti,
- Cinname, cum fugeres tristia iura fori.
- Qua nunc arte graves tolerabis inutilis annos?
- Quid facit infelix et fugitiva quies?
- Non rhetor, non grammaticus ludive magister,
- Non Cynicus, non tu Stoicus esse potes,
- Vendere nec vocem Siculis plausumque theatris:
- Quod superest, iterum, Cinname, tonsor eris.
- Lis te bis decumae numerantem frigora brumae
- Conterit una tribus, Gargiliane, foris.
- A miser et demens! viginti litigat annis
- Quisquam, cui vinci, Gargiliane, licet?
- Heredem Fabius Labienum ex asse reliquit:
- Plus meruisse tamen se Labienus ait.
- Pedicat pueros tribas Philaenis
- Et tentigine saevior mariti
- Undenas dolat in die puellas.
- Harpasto quoque subligata ludit,
- Et flavescit haphe, gravesque draucis
- Halteras facili rotat lacerto,
- Et putri lutulenta de palaestra
- Uncti verbere vapulat magistri:
- Nec cenat prius aut recumbit ante,
- Quam septem vomuit meros deunces;
- Ad quos fas sibi tunc putat redire,
- Cum coloephia sedecim comedit.
- Post haec omnia cum libidinatur,
- Non fellat—putat hoc parum virile—,
- Sed plane medias vorat puellas.
- Di mentem tibi dent tuam, Philaeni,
- Cunnum lingere quae putas virile.
- Commendare meas, Instanti Rufe, Camenas
- Parce precor socero: seria forsan amat.
- Quod si lascivos admittit et ille libellos,
- Haec ego vel Curio Fabricioque legam.
- Haec est illa tibi promissa Theophila, Cani,
- Cuius Cecropia pectora dote madent:
- Hanc sibi iure petat magni senis Atticus hortus,
- Nec minus esse suam Stoica turba velit.
- Vivet opus quodcumque per has emiseris aures:
- Tam non femineum nec populare sapit.
- Non tua Pantaenis nimium se praeferat illi,
- Quamvis Pierio sit bene nota choro.
- Carmina fingentem Sappho laudabat amatrix:
- Castior haec, et non doctior illa fuit.
- Ipsarum tribadum tribas, Philaeni,
- Recte, quam futuis, vocas amicam.
- Ficosa est uxor, ficosus et ipse maritus,
- Filia ficosa est et gener atque nepos,
- Nec dispensator nec vilicus ulcere turpi
- Nec rigidus fossor, sed nec arator eget.
- Cum sint ficosi pariter iuvenesque senesque,
- Res mira est, ficos non habet unus ager.
- Gratus sic tibi, Paule, sit December,
- Nec vani triplices brevesque mappae
- Nec turis veniant leves selibrae,
- Sed lances ferat et scyphos avorum
- Aut grandis reus aut potens amicus,
- Seu quod te potius iuvat capitque;
- Sic vincas Noviumque Publiumque
- Mandris et vitreo latrone clusos;
- Sic palmam tibi de trigone nudo
- Unctae det favor arbiter coronae,
- Nec laudet Polybi magis sinistras:
- Si quisquam mea dixerit malignus
- Atro carmina quae madent veneno,
- Ut vocem mihi commodes patronam
- Et quantum poteris, sed usque, clames:
- 'Non scripsit meus ista Martialis.'
- Esquiliis domus est, domus est tibi colle Dianae,
- Et tua patricius culmina vicus habet;
- Hinc viduae Cybeles, illinc sacraria Vestae,
- Inde novum, veterem prospicis inde Iovem.