Epigrammata
Martial
Martial. M. Valerii Martialis Epigrammata. Heraeus, Wilhelm, editor; Borovskij, Jacobus, editor. Stuttgart: Teubner, 1925. Reprinted with corrections in 1976.
- Discursus varios vagumque mane
- Et fastus et have potentiorum
- Cum perferre patique iam negaret,
- Coepit fingere Caelius podagram.
- Quam dum volt nimis adprobare veram
- Et sanas linit obligatque plantas
- Inceditque gradu laborioso,
- —Quantum cura potest et ars doloris!—
- Desi=t fingere Caelius podagram.
- Hic iacet ille senex Augusta notus in aula,
- Pectore non humili passus utrumque deum;
- Natorum pietas sanctis quem coniugis umbris
- Miscuit: Elysium possidet ambo nemus.
- Occidit illa prior viridi fraudata iuventa:
- Hic prope ter senas vixit Olympiadas.
- Sed festinatis raptum tibi credidit annis,
- Aspexit lacrimas quisquis, Etrusce, tuas.
- Cosmicos esse tibi, Semproni Tucca, videris:
- Cosmica, Semproni, tam mala, quam bona sunt.
- Muneribus cupiat si quis contendere tecum,
- Audeat hic etiam, Castrice, carminibus.
- Nos tenues in utroque sumus vincique parati:
- Inde sopor nobis et placet alta quies.
- Tam mala cur igitur dederim tibi carmina, quaeris?
- Alcinoo nullum poma dedisse putas?
- Primum est, ut praestes, si quid te, Cinna, rogabo;
- Illud deinde sequens, ut cito, Cinna, neges.
- Diligo praestantem; non odi, Cinna, negantem:
- Sed tu nec praestas nec cito, Cinna, negas.
- Maximus ille tuus, Ovidi, Caesonius hic est,
- Cuius adhuc vultum vivida cera tenet.
- Hunc Nero damnavit; sed tu damnare Neronem
- Ausus es et profugi, non tua, fata sequi:
- Aequora per Scyllae magnus comes exulis isti,
- Qui modo nolueras consulis ire comes.
- Si victura meis mandantur nomina chartis
- Et fas est cineri me superesse meo:
- Audiet hoc praesens venturaque turba, fuisse
- Illi te, Senecae quod fuit ille suo.
- Facundi Senecae potens amicus,
- Caro proximus aut prior Sereno,
- Hic est Maximus ille, quem frequenti
- Felix littera pagina salutat.
- Hunc tu per Siculas secutus undas,
- O nullis, Ovidi, tacende linguis,
- Sprevisti domini furentis iras.
- Miretur Pyladen suum vetustas,
- Haesit qui comes exuli parentis:
- Quis discrimina comparet duorum?
- Haesisti comes exuli Neronis.
- Commendare tuum dum vis mihi carmine munus
- Maeonioque cupis doctius ore loqui,
- Excrucias multis pariter me teque diebus,
- Et tua de nostro, Prisce, Thalia tacet.
- Divitibus poteris musas elegosque sonantes
- Mittere: pauperibus munera πεζὰ dato.
- Doctorum Licini celeberrime Sura virorum,
- Cuius prisca gravis lingua reduxit avos,
- Redderis—heu, quanto fatorum munere!—nobis,
- Gustata Lethes paene remissus aqua.
- Perdiderant iam vota metum securaque flebat
- Tristitia, et lacrimis iamque peractus eras:
- Non tulit invidiam taciti regnator Averni
- Et raptas Fatis reddidit ipse colus.
- Scis igitur, quantas hominum mors falsa querellas
- Moverit, et frueris posteritate tua.
- Vive velut rapto fugitivaque gaudia carpe:
- Perdiderit nullum vita reversa diem.
- Cum mensas habeat fere trecentas,
- Pro mensis habet Annius ministros: