Epigrammata
Martial
Martial. M. Valerii Martialis Epigrammata. Heraeus, Wilhelm, editor; Borovskij, Jacobus, editor. Stuttgart: Teubner, 1925. Reprinted with corrections in 1976.
- 'Quid tu tot domini deique nostri
- Praefers muneribus?' Neronianas
- Thermas praefero balneis cinaedi.
- Inguina succinctus nigra tibi servos aluta
- Stat, quotiens calidis tota foveris aquis.
- Sed meus, ut de me taceam, Laecania, servos
- Iudaeum nuda sub cute pondus habet,
- Sed nudi tecum iuvenesque senesque lavantur.
- An sola est servi mentula vera tui?
- Ecquid femineos sequeris, matrona, recessus,
- Secretusque tua, cunne, lavaris aqua?
- Cum pluvias madidumque Iovem perferre negaret
- Et rudis hibernis villa nataret aquis,
- Plurima, quae posset subitos effundere nimbos,
- Muneribus venit tegula missa tuis.
- Horridus, ecce, sonat Boreae stridore December:
- Stella, tegis villam, non tegis agricolam.
- Nosti mortiferum quaestoris, Castrice, signum?
- Est operae pretium discere theta novum:
- Exprimeret quotiens rorantem frigore nasum,
- Letalem iuguli iusserat esse notam.
- Turpis ab inviso pendebat stiria naso,
- Cum flaret madida fauce December atrox:
- Collegae tenuere manus; quid plura requiris?
- Emungi misero, Castrice, non licuit.
- Tantus es et talis, nostri Polypheme Severi,
- Ut te mirari possit et ipse Cyclops.
- Sed nec Scylla minor. Quod si fera monstra duorum
- Iunxeris, alterius fiet uterque timor.
- Discursus varios vagumque mane
- Et fastus et have potentiorum
- Cum perferre patique iam negaret,
- Coepit fingere Caelius podagram.
- Quam dum volt nimis adprobare veram
- Et sanas linit obligatque plantas
- Inceditque gradu laborioso,
- —Quantum cura potest et ars doloris!—
- Desi=t fingere Caelius podagram.
- Hic iacet ille senex Augusta notus in aula,
- Pectore non humili passus utrumque deum;
- Natorum pietas sanctis quem coniugis umbris
- Miscuit: Elysium possidet ambo nemus.
- Occidit illa prior viridi fraudata iuventa:
- Hic prope ter senas vixit Olympiadas.
- Sed festinatis raptum tibi credidit annis,
- Aspexit lacrimas quisquis, Etrusce, tuas.
- Cosmicos esse tibi, Semproni Tucca, videris:
- Cosmica, Semproni, tam mala, quam bona sunt.
- Muneribus cupiat si quis contendere tecum,
- Audeat hic etiam, Castrice, carminibus.
- Nos tenues in utroque sumus vincique parati:
- Inde sopor nobis et placet alta quies.
- Tam mala cur igitur dederim tibi carmina, quaeris?
- Alcinoo nullum poma dedisse putas?
- Primum est, ut praestes, si quid te, Cinna, rogabo;
- Illud deinde sequens, ut cito, Cinna, neges.
- Diligo praestantem; non odi, Cinna, negantem:
- Sed tu nec praestas nec cito, Cinna, negas.
- Maximus ille tuus, Ovidi, Caesonius hic est,
- Cuius adhuc vultum vivida cera tenet.
- Hunc Nero damnavit; sed tu damnare Neronem
- Ausus es et profugi, non tua, fata sequi:
- Aequora per Scyllae magnus comes exulis isti,
- Qui modo nolueras consulis ire comes.
- Si victura meis mandantur nomina chartis
- Et fas est cineri me superesse meo: